De pelgrimagie van het kindeken Jesus

Practycke Van dese Meditatie.

ONsen Seraphinschen Leeraer S. Bonaventura, in sijne Meditatien van het Leven Christi cap. 18. Seght dat alle de vreught ende eynde der selve, is gelegen hier in, dat de Ziele met Jesus eene minnelycke gemeynsaemheyt verkryght, ende om dit te becomen, dat het genoeghsaem is, dat de ziele met Jesus converserende, sich inwendigh voor oogen houdt het ghene hy doet ofte seght; seer neerstelyck lettende op syne maniere van doen, maer principalyck op sijn aensicht; al of sy hem sage met haere oogen, ende hoorde met haere hooren: sonder veele consideratien te gebruycken, door de welcke het verstandt dickmael seer vermoeyt wordt, ofte het herte niet seer beweeght en wort. Daerom meent dat het veel profijtiger waere, dat men beginnende zielen leerde inwendigh converseren met Jesus, op de maniere welcke ons leert den H. Bonaventura; die andere niet en

[p. 6]

vereyscht als dat men sy selven tegenwoordig maeckt, daer Jesus jet doet, seght ofte lydt, ende dat men hem familierelyck handelt, met hem gaende, sittende, etende, sprekende, doende hem eenighen dienst, ghevende hem met liefde te eten ende te drincken, hem dienende aen sijn arme tafel, syne voeten wasschende ende kussende, ofte met hem als een kindeken spelende, ende duysent diergelycke minnelyckheden bewysende; ende hier-en-tusschen seer aendachtelyck lettende op syne actien ende manieren van doen ende spreken; maer principalyck op syn lieffelyck aensicht; om de soete gedaente des selfs in de ziele te drucken door levende verbeldinge: waer toe seer helpen kan eenigh schoon beelt van het Aensicht Christi dickwils te aenschouwen; om daer de gelyckenisse des selfs. Hem ten tyde des Gebedts te connen imagineren: In alle welcke inwendighe becommernissen die niet lastigh en zyn voor beginnende zielen, om inwendigh levendigh te verbeelden, worden sy veel meer beschermt tegen alle verstroeytheden ende hunne affectie wordt geduerigh meer ende meer in de Liefde Christi ontsteken: in welcke allenghskens eene gevoelycker ghenegentheyt ende familiariteyt tot de menscheyt Christi gebaert wort; door welcke sy ten lesten sonder groote moeyte op eenen oogenblick hun vergaderen, ende met hem inwendigh converseren connen: met sulck een soetigheyt, dat sy dan een geduerigh verlangen zullen hebben, om tydt en plaetse te moghen hebben, om hun in dier voegen inwendigh te oeffenen.

[p. 7]

Maer hier moeten gewaerschouwt wesen alle beginnende zielen, dat sy selden ofte noyt grondelyck beweeght sullen worden, ende voldoeninge hebben in dese soete inwendige conversatien met Jesus, soo lange sy hunne sinnen ten uyttersten niet en versterven, ende niet ootmoedigh ende sachtmoedigh en zyn van herten. Want den H. Bernardus seght: Jesus vertroost sijn volck, te weten een ootmoedigh volck, dat hy Salighmaecken sal. Maer de oogen der hooveerdigen sal hy verootmoedigen. Wilt ghy weten, wie dat sijn volck is? Aen u Heere (seght den Propheet) is den armen verlaeten. Ende hy zelve seght in het Evangelie: Wee u gy Rycke, die hier hebt uwe consolatie. Och oft wy alderliefste altydts wenschten gevonden te wesen onder het volck, niet aen welck den Heere segt wee, maer welck van synen Heere ende Godt vertroost wort! want wat troost hebben sy te verwachten vanden Heere, die hier hebben hunne consolatien? De kintsheyt Christi en vertroost geen klapperkens, de traenen Christi en vertroosten geen laccherken, de doecxkens Christi en vertroosten geen wandelaers in curieuse kleederen, de cribbe ende den stal daer Jesus geboôren is, en vertroosten niet de ghene die beminnen d'eerste plaetsen der vergaederingen; maer alleenelyck de gene die in stilswygentheyt den hemelschen troost verwachten: den Heere beweenen; ende in de armoede des geests leven, die sullen van Jesus vertroost worden. Aldus S. Bern. Serm. 5. in Nat. Dom.

Leest oock neerstigh het Boeckxken genaemt Mysticke Theologie, ofte verborgen Godts-geleertheyt, in welck klaer ende seer bescheydelyck

[p. 8]

geleert wort de Practycke van syn selven te haeten, ende Godt minnen, inhoudende al 't gene, het welcke een Godt-minnende ziele behoeft te weten, aengaende het werckende ende beschouwende leven.

Insgelyckx, sal het u hier dienstigh wesen te lesen de Boeckxkens genaemt Winckel der Deughden, ende Deugde-Jacht gemaeckt van den selven Autheur.

DE INTENTIE VAN S. BONAVENTURA.

In syne Meditatien, met welcke dese oock geschreven zyn.

EN meent niet (seght hy In Prol. Med. vit. Chr.) dat al het gene Christus geseydt, gedaen, oft geledenen heeft geschreven staet; ende daerom magh men veel van hem mediteren, al en is het niet geschreven, als het niet en is tegen het geloove, ofte de goede manieren. Ick sal dan om in de ziele beter in te drucken, de saecken van hem soo vertellen, al of sy in der waerheyt soo geschiet waeren, gelyck men wel gelooven magh datse geschiedt zyn, ofte hebben konnen geschieden naer sommige inwendige representatien, welcke sy op verscheyden manieren haer selven kan verbeelden. Als gy dan my sult vinden vertellen, soo heeft Jesus geleden ofte gesproken, en om andere dingen, die voorts-gebrocht werden, is 't dat het opentlyck in de H. Schrifture niet en staet, en neemt het anders niet dan gelyck een devote Meditatie verheyst: al of ick seyde: Mediteert dat Jesus sulckx gedaen, geleden, ofte gesproken heeft ende soo van alle andere saecken die hier geseydt worden, moet men gevoelen sonder iet, dat in het Evangelie niet beschreven en staet, lichtveerdelyck te affirmeren.