Klagende maeghden en raet voor de selve

(1634)–Jacob Cats– rechtenstatus


Liedt Voor yemant die sigh stelt om tot des Heeren Avontmael te gaen. O God myn hooghste goet Daelt nu in dit gemoet, En naeckt myn hert Op dattet suyver wert. V reyne wonden Die syn het badt Voor al de sonden In my bevonden; O gunt my dat!
[pagina 35]
Ick sie dat yder gaet Daer ons verseglt staet V heyligh Bont, Dat God de Sone vont. Maer't sondigh wesen Is binnen my Gansch hoogh geresen; Wilt dat ghenesen, Soo word ick bly. Ick sie het Hemels Broot Daer toe ick ben genoot; Spijs voor de ziel, Die anders neder viel. Maer't sondigh wesen Is binnen my Gansch hoogh geresen; Wilt dat genescn, Soo word ick vry
[pagina 36]
De blijdschap die ick eys En gaf noyt eenigh vleys; V Geest alleen Die maeckt ons haer gemeen. O laet ons leven Van heden af, Sigh aen u geven, En nimmer beven Voor helsche straf. De vryheyt die ick wensch; En gaf noyt eenigh mensch V troost geeft lust, En niemant is gerust, Als die syn krachten, Met alle vlijt, En syn gedachten Op u doet wachten, En sond en mijt.
[pagina 37]
Wel-aen ick ben gespijst, Vermits dat in my rijst Vermaeck in God, En lust tot syn gebot, Wat sal ick schromen? Des Heeren Geest Op my gekomen, Heeft wech-genomen, Al wat men vreest. 'Ken acht nu geen gevaer, Alisset byster swaer: Geen doot of hel En doet my nu gequel. Want Godes segen Van nu voortaen Tot my genegen, Sal my bewegen Om wel te gaen.