XXXIII. Bedenckinge op de wisselbare gelegentheyt en ydelheyt van het menschelijck bedrijf, uytgedruckt door een mensch, die, al slapende voort-gevaren zijnde, spreeckt als volght:
Psalm 78.39.
Hy dachte (te weten God) datse vleesch zijn, en een wint die daer henen vaert, en niet weder en komt.
1 Corint. 3.7.
Dese werelt gebruyckende, als niet gebruyckende, want de gestaltenisse deser werelt gaet voor-by.
Ick heb hier op het schip een wijle sitten gapen,
En ick wiert metter tijt genegen om te slapen;
Dies seegh ick op een luyck, en, ick en weet niet hoe,
De geest wiert my bedwelmt, en loock mijn oogen toe;
Daer wert ick omgevoert door veelderhande droomen,
Veroorsaeckt door een damp, geresen uyt de stroomen:
Dus lagh ick uytgestreckt tot dat het water wies,
En dat een ruymer wint ons in de zeylen blies.
| |
Daer was de schipper op, en stelt hem om te varen,
En stiert den hollen balck te midden in de baren:
Daer sweeft het vluchtigh hout, gedreven van den vloet,
En treft een ander lant, en al in korten spoet.
Daer heeft'et aen de kay een grooten stoot gegeven,
Soo dat my van de schock de gantsche leden beven;
Daer schiet ick uyt den slaep, maer schoon ick wacker ben,
My dunckt, dat ick geen strant of bakens hier en ken.
Ey, wat een wonder dingh! ick lagh maer om te rusten,
Maer sta nu gansch verstelt in dese vremde kusten;
Ick ben, terwijl ick sliep, allencxken wegh-gevoert,
Hoe-wel ick niet een lit hier toe en heb geroert.
Nu sie ick niet een bergh, daer ick eens plagh te jagen,
Waer onder wel een haes, of grooter dieren lagen.
Ick sie hier geenen tuyn, daer ick by-wijlen quam,
Wanneer ick met de jeught mijn soet vermaken nam.
Ick sie hier niet een boom, geciert met rose-kransen,
Daerom dat in de Mey de jonge vrijsters dansen.
Ick sie hier niet een hof, daer menigh jongh gesel
Sich oeffent met den boogh, of eenigh ander spel.
Ick sie hier, na my dunckt, geen vette koren-landen,
Maer niet als enckel hey, of anders dorre stranden.
Ick sie hier niet een dreef, die geestigh is geplant,
Gelijck ick voor een tijt aen onse kusten vant.
Ick sie hier niet een slot, of hoogh verheven toren,
Ick heb'et altemael uyt mijn gesicht verloren:
Doch wat'er heden is, en wat'et heeft gedaen,
't En is niet als het zou, 't en staet my geensins aen.
Ick sie een vreemt gebouw van onbekende steden,
Ick sie gantsch ander volck van ongewone zeden.
Ick sie veel, dat mijn oogh te voren niet en sagh,
Maer niet een eenigh dingh gelijck het eertijts plagh.
Maer laet ons, mijn vernuft, hier op wat nader peysen,
En wat'er dient geleert uyt dit mijn seltsaem reysen:
My dunckt ick sie'er in een beelt van onsen tijt,
Die ongevoeligh loopt, hoe-wel hy vaerdigh rijt.
Schoon wy met stillen geest op onsen leger slapen,
Of luy, of besich zijn, of somtijts ons vergapen,
Den tijt is nimmer stil, maer loopt gelijckse plagh,
Tot wy eens zijn gebracht tot aen den ouden dagh.
Daer staen wy dan en sien, als van ons lant genomen,
En seggen menighmael: hoe ben ick hier gekomen?
Hoe ben ick hier geraeckt? waer is mijn frisse jeught?
Waer is mijn eerste kracht? en waer mijn oude vreught?
Waer zijn te deser tijt mijn lieve met-gesellen,
Die ick eens op een ry naeuw op en wist te tellen?
Waer is, eylaes! waer is mijn waerde bedt-genoot,
Die my eens vruchten gaf uyt haren teêren schoot?
Waer is'et altemael? waer ick de leden wende,
Ick vinde naeuw een vrient, die ick te voren kende.
Waer dat mijn sinnen gaen, of waer mijn ooge siet,
Ick vinde nu ter tijt mijn eerste wesen niet.
De werelt, die wel eer is hoogh by my gepresen,
En is niet datse was, maer heeft een ander wesen;
Of is de werelt niet, gelijck ick heden wensch,
Soo ben ick even selfs geheel een ander mensch.
Wat raet nu, mijn gemoet, om weder eens te komen
Tot al dat ons de tijt allencxken heeft ontnomen?
Tot vreught? tot recht vermaeck? en tot een blijde ziel,
En wat ons vrolijckheyt voor desen wel beviel?
Wel, ick weet u een wegh met vingers aen te wijsen,
Om uyt dit woest bejagh eens beter op te rijsen;
Laet ons gaen wijcken af van dese dorre strant,
En soecken in den geest het ware Vaderlant.
|
|
Auteursrechtvrij