XXI. Des menschen leven vergeleken met een slijtende kleet.
Psalm 39. en 102. On voit perir la beauté de pervers, comme l'habit rongé des vers.
Syrach 14.18. Alle vleesch veroudt gelijck een kleet.
de vrou, haer koffer open doende en haer kleet besiende, spreeckt als volght:
Als ick mijn koffer open doe,
Dan sie ick wonder seldsaem toe;
Dan sie ick dat mijn geest ontstelt,
En mijn bedroefde sinnen quelt:
Ick sie, en vry met herten leet,
Ick sie hoe dat mijn beste kleet
Is anders als het eertijts plagh,
Als ick het eens voor desen sagh.
My dunckt het wordt van buyten vael,
Het wordt op al de ployen kael,
Het wordt soo dun gelijck een blat,
Wat scheelt'et of daer is een gat!
Voorwaer dit kleet is wonder teêr,
Want schoon ick draegh het nimmermeer,
Of immers maer een korten tijt,
Noch vind' ick echter dat het slijt.
Met sparen wordt'et niet gespaert,
En met bewaren niet bewaert;
En daerom, schoon of ick het sluyt,
De glans en luyster gaet'er uyt;
De mot of schieter komt'er in,
En dat baert my een droeven sin.
Maer waerom doch mijn kleet betreurt,
Nadien het even my gebeurt,
Want of ick schoon al even staegh,
Een sluyer of een maske draegh,
En dat ick selden buyten koom,
Vermits ick kou en winden schroom,
Mijn jeughdigh wesen evenwel,
Verandert in gerimpelt vel:
Oock vind' ick hier en weder daer,
Een wit, een grijs, een seltsaem haer;
Ick vinde dat mijn soet gelaet
Oock ongevoeligh henen gaet.
Waer ick van glas of weecker aert,
Noch kond' ick lange zijn bewaert,
Want als een meyt of tafel-knecht,
Van mijne swackheyt onderrecht,
Wel acht op mijn gedaente sloegh,
En my voorsichtigh henen droegh,
Soo waer ick van gevaer bevrijt,
En duurde vrij een langen tijt.
Maer nu quelt my een staegh bederf,
Soo dat ick al mijn leven sterf;
| |
Dies segh ick noch, met herten leet:
De jeught verslijt gelijck een kleet.
Maer segh, wat raedt in dit geval,
Die ons 't veroude rechten sal?
Geminde ziel, ontstelt u niet,
Ick weet u raedt voor dit verdriet;
Ick weet u baet naer wil en wensch:
Gaet, voedt in u den nieuwen mensch,
En of 't uytwendigh al vergaet,
't Inwendigh krijght een beter staet.
|
|
Auteursrechtvrij