VIII. Op de gelegentheyt van een jager, die (om een haes te vangen) sijn beste paert te berste rijt, en dus spreeckt:
Eylaes! wat heb ick nu gedaen?
Wat dwaesheyt heeft mijn geest bestaen?
Ick had een schoon en moedigh paert,
Wel duysent Franse kroonen waert,
Soo geestigh als men vinden kan,
Een paerel voor een edelman;
Hiermede reed ick heden uyt,
Het had een tret gelijck een bruyt,
Het droegh een veder op den kop,
Schier yeder een die sag'er op.
Maer als ick in den velde quam,
En daer een snellen haes vernam,
Doen rend' ick wat ick rennen mocht,
Het scheen ick sweefde door de locht;
Ick gaf het beest de stage spoor,
Soo dat een yeder my verloor,
Alleen maer Snel, mijn besten hondt,
Die was'et, dat ick by my vondt.
Dit duerde vry een langen tijt,
En 't was gelijck een stage strijt,
Tot dat den haes niet meer en mach,
En uytgestreckt ter aerden lach;
Snel greep het beest, en bracht'et my,
Dies was ick uytermaten bly;
My docht, dat al myn innigh hert
Met blijdschap overgoten wert:
Maer siet, mijn paert dat staet en hijght,
Tot dat'et doodt ter aerden sijght.
Eylaes! nu roep ick overluyt,
En spreeck mijn eygen vonnis uyt:
Voorwaer ick ben een rechten dwaes;
Ey siet, ick vingh een dorren Haes,
Maer ick verloor mijn beste paert;
Dies ben ick spot en schande waert.
My deert de man, my deert het beest,
My deert de menschen aldermeest,
Die doen gelijck de jager deed,
Als hy sijn paert den hals af-reedt.
Wat is'er menigh in het lant,
Die aen 't gewin soo zijn verpant,
Dat sy, als met haer gantsch gemoet,
Gaen jagen na het aertsche goet,
Soo dat haer ziel, dat schoon juweel,
Dat edel pant, haer beste deel,
Verruckt wert, ick en weet niet waer,
In d'hoogste noot, in doods gevaer.
O God! o, Vader van het licht!
Ach! opent, opent mijn gesicht,
Laet my niet doen als Esau deê;
Die (als hy om te jagen reê,
En gaf sijn paert een stage spoor)
Sijn zegen onder dies verloor;
Die hem noyt weder wiert gebrocht,
Hoewel hy die niet tranen socht.
Maer geeft my, heden op den dagh,
Dat ick toch wijser worden mach;
Ick bidde, treckt uyt mijn gemoet
De liefde van het aertsche goet,
De liefde van het vuyl bejagh,
Dat ons de ziel beswaren magh.
Een opslagh van uw' gunstigh oogh,
Daer op ick hoop, daer na ick poogh,
Is soeter aen mijn innigh hert,
Als al dat hier gewonnen wert.
|
|