Op slapen en waken.
De nacht daelt uyt de lucht, en noot ons om te slapen,
Ghy, doet na sijn bevel, hy is'er toe geschapen:
En schoon dat u de geest tot lesen is belust,
Ghy des al niet-te-min begeeft u tot de rust.
Doch eer ghy dat bestaet, soo buyght uw swacke leden,
En gaet tot uwen Godt, en offert hem gebeden;
Wat weet'er eenigh mensch, die heden slapen gaet,
Of hy sal mogen sien den naesten dageraet?
Ghy, neemt tot uw gerief een slaep van seven ueren,
Maer laet uw bedde-rust voor al niet langer dueren:
Wie seven ueren slaept, die heeft sijn volle maet,
Het zy de jonckheyt rijst of datse nedergaet.
Het gantsche lichaem sluyt, wanneer de sonne-paerden
Sich geven na de zee en wijcken van der aerden:
En hy weckt op een nieu de sinnen uyt den droom,
Wanneer hy weder komt geresen uyt den stroom.
Verset uw diep geheym, verdrijft de sware sorgen,
Maer laetse weder toe ontrent den vroegen morgen,
Maeckt u dan veerdigh op, dat is de beste tijt,
Die van der aerden stijght, en na den hemel rijt.
Is u de snelle pen genegen om te schrijven,
Of wilje uwen geest tot in den hemel drijven,
Of hebje diep gepeys, ten goede van den staet,
Daer is geen nutter tijt als in den dageraet.
Wanneer gy nedersijght, soo wilt u matigh decken,
En pooght noyt al te seer de leden uyt te strecken;
En leght niet op den rugh als ghy den slaep verwacht,
Dat maeckt u menighmael een ongeruste nacht.
Het stopt de geesten op, en baert onguere droomen,
Die, schoon het u verdriet, ghy niet en kont betoomen;
En laet geen venster op, en, soo het wesen mach,
En slaept niet in de maen, of midden op den dach;
En wilt oock, alsje rust, den mondt niet open setten,
Dat sal u in der nacht den schralen dorst beletten;
Want die in sijnen slaep de lippen niet en sluyt,
Die jaeght'er onverhoets de beste dampen uyt;
Oock soo ghy zijt geneyght den acker van de vrouwen,
En onder dit geheym uw eygen huys te bouwen,
Dit is de nutste tijt, nu dient het landt bezaeyt;
Het lichaem is gerust, de geest die is verfraeyt.
Gelooft'et, raeuwe jeught, die echte vruchten telen,
Gaen tot een deftigh werck, en geensints om te spelen:
En doet het nimmermeer, het is een quaet gebruyck,
Of met een droncken hooft, of met een vollen buyck.
|
|
Auteursrechtvrij