Alle de werken. Deel 2(1862)–Jacob Cats– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Liedt, voor yemant, die sich stelt om tot des heeren avontmael te gaen. O God, mijn hooghste goet! Daelt nu in dit gemoet, En naeckt mijn hert Op dat'et suyver wert. Uw reyne wonden, Die sijn het bat Voor al de sonden, In my bevonden; O gunt my dat! Ick sie, dat yeder gaet, Daer ons verzegelt staet Uw heyligh Bont, Dat God den Sone vont. Maer 't sondigh wesen Is binnen my Gantsch hoogh geresen; Wilt dat genesen, Soo wort ick bly. Ick sie het Hemels broot Daer toe ick ben genoot; Spijs voor de ziel, Die anders neder-viel. Maer 't sondigh wesen Is binnen my Gantsch hoogh geresen; Wilt dat genesen, Soo word' ick vry. De blijtschap die ick eys, En gaf noyt eenigh vleys; Uw geest alleen Die maeckt ons haer gemeen. O laet ons leven, Van heden af, Sich aen U geven, En nimmer beven Voor helsche straf! De vryheyt die ick wensch, En gaf noyt eenigh mensch; Uw troost geeft lust, En niemant is gerust, Als die sijn krachten, Met alle vlijt, En sijn gedachten Op U doet wachten, En sonden mijt. Wel-aen, ick ben gespijst, Vermits dat in my rijst Vermaeck in God, En lust tot sijn gebot, Wat sal ick schromen? Des Heeren geest Op my gekomen Heeft weg-genomen, Al wat men vreest. [pagina 510] [p. 510] 'k En acht nu geen gevaer, Al isset bijster swaer; Geen doot of hel En doet my nu gequel; Want Godes zegen, Van nu voortaen, Tot my genegen, Sal my bewegen Om wel te gaen. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij