Alle de werken. Deel 2

XXIV. Op den aert van den abeel-boom.

Als iemant recht bemerckt het wesen van Abeelen,
Die konnen uytter aert ons wijsheyt mede deelen;

De boom wort meest gebruyckt tot schuttingh van de wint,

Gelijck men menighmael in dese landen vint;

En 't hout siet, soo het schijnt, waer toe sijn gulle struycken,
De meester die het plant, na desen wil gebruycken;

Dies streckt den gullen boom sijn wortels breeder uyt,

Als eenigh ander hout of al het naeste kruyt:

Hy doet gelijck een schip, bevochten van de winden,
Dat weet een die het voert met anckers in te binden;

En daerom blijst het vast, hoe seer het onweer raest,

Oock schoon de Noorden wint met volle kaken blaest.

Dit schijnt tot ons geseyt: ghy moet uw staten wicken,
En na de tijt vereyscht uw' gantsche leden schicken;

Is dan misschien uw' ampt een pack van grooten last,

Maeckt datje naer het werck uw' breyn en leden past:

Want een die sijn bedrijf met eere wil beleyden,
Die moet tot sijn beroep de sinnen voor-bereyden;

Indien hy sonder dat tot sijne plichten treet,

Soo wort hy aengesien voor een die niet en weet.