Alle de werken. Deel 2

XVI. Op ongebaende wegen.

Een padt dat eensaem is, en weynigh wert bereden,
En met geen menschen voet, als selden, wert betreden,

Bewascht met seltsaem kruyt, en dat in volle jeught,

Maer 't is al meestendeel dat niet te veel en deught.

Het is met ons gemoet oock even soo gelegen,
Gelijck het veeltijts gaet met ongebaende wegen:

Een die sijn innigh hert niet dickwils overgaet,

Die maeckt al menighmael een goed' gewisse quaet.