I. Op 't gesichte van kickvorsschen.
Hier sie ick hoe de kickvorsch springt,
Ick hoor' hoe dat het beesje singt.
Ick sie het op het drooge lant.
Ick sie het op den water-kant.
Ick sie het in een diepe vliet;
Maer nat of droogh en schaet hem niet.
Het is soo naeckt gelijck een pier,
En echter 't is een vrolijck dier:
Het is van vreught en blijschap vol,
En siet, 't en hoeft geen hair of wol.
Al waer het komt, of henen gaet,
't En doet geen ander dieren quaet;
Niet eene wort van hem gewont,
Want 't heeft geen tanden in den mont.
Een stil, een vroom, een billick mensch,
Die vint sijn lust en herten-wensch,
Oock in een slecht en kleyn bedrijf,
Al heeft'et weynigh om het lijf,
Al draeght hy slechts een matigh kleet,
Met weynigh kosten uyt-gereet,
| |
Hy vint geneught en groot vermaeck,
Oock even in een kleyne saeck;
Men hoort niet, dat hy iemant bijt;
Hy leyt een leven sonder nijt,
Hy quetst geen mensch, al is hy boos;
Sijn mont die is als tandeloos.
In u alleen, o lieve God!
Bekoomt de mensch sijn hooghste lot.
Alleen aen uwe rechterhandt,
Daer is het langh-beloofde landt;
Daer is het woonhuys van de rust,
Daer is de volheyt aller lust,
Als ghy den mensch vernoegen geeft,
Of hy dan veel of weynigh heeft,
Sijn geest is vrolijck en gerust,
Ja druck is hem als herten lust.
Wat danck ben ick u schuldigh, Heer!
Wat eysch, of wensch, of wil ick meer!
De plaets daer ghy my hebt gestelt,
Die was eerst maer een sandigh velt,
Daer niet en stont oft op en wies,
Als mosch oft maer een schrale bies.
Nu zijn hier boomen over al,
En vry niet in een kleyn getal,
Niet schoon alleen door jeughdigh groen,
Maer die oock anders voordeel doen:
Sy staen met vruchten overschut,
Soo dat de moeder dient gestut;
Vermits het (door de gulle vrucht)
Schijnt, datse van de swaerte sucht.
Wat danck ben ick u schuldigh, Heer!
Wat is 't, dat ick hier niet en leer!
Wat vind' ick hier een hooge school,
Terwijl ick in de velden dool!
Wat vind' ick lessen over-al,
Die my geen mensch ontnemen sal!
Wat vind' ick wonders, waer ick ga,
Waer ick het oogh maer nedersla!
Oock in het stof en mulle zant,
Daer sie ick uwe rechterhant:
Daer sie ick kracht en hoogh beleyt,
Dat my noyt mensch en heeft geseyt.
Wat kruyt-boeck is'er oyt gemaeckt,
Dat hier de rechte gronden raeckt!
Geen mont, of handt, of nette pen,
Die ick hier toe genoeghsaem ken,
Om uyt te drucken, door de kunst,
Des Heeren noyt volpresen gunst.
Een muys, een mol, een mugh, een mier,
Een kickvorsch, of een naeckte pier,
Een bloem, een gras, het minste kruyt,
Dat roept uw groote wonders uyt:
Dat doet ons reysen metten geest,
Waer doot noch helle wert gevreest.
| |
Wat danck ben ick u schuldigh, Heer!
Waer ick my wend' of henen keer,
Ja wat ick doe, of maer en poogh,
Daer sie ick, dat uw' gunstigh oogh
Gestaegh ontrent mijn saecken gaet,
En op mijn woningh stille staet:
Ja, schoon al trest my tegenspoet,
Noch vind' ick al uw wegen goet;
En of 't mijn vleesch al tegenstaet,
Noch valt'et uyt tot mijner baet.
Daer 't niet en valt als ick het wensch,
Daer heb ick 't als een Christen mensch.
Wat danck ben ick u schuldigh, Heer!
'k En wil geen staet of werelts eer,
'k En wensch geen goet of groote schat;
Ick ben voortaen des werelts sat.
Het vleesch baert ons maer ongeval,
Geeft U aen my, en neemt'et al!
|
|
Auteursrechtvrij