Aen de eerbare, vernuftige, welbescheydene juffrou Cornelia Baers, weduwe wijlen D. Matthias Havius, gouvernante van mijn huys-houdinge op Sorgh-vliet.
Eerbare juffrou, waerde vriendinne,
Siet hier een deel van Sorrigh-vliet,
Dat aen u dese prente biet,
Vermits ghy, met gestage vlijt,
Hier in geduerigh besigh zijt,
En acht'et voor geen kleyne vreught,
Dat ghy te samen brengen meught,
Uyt bloemen, planten, vruchten, kruyt,
En wat hier aen der heyden spruyt,
Dat tot een nette tafel dient,
Ter eeren van een lieven vrient.
Dit wort soo wel by u bedacht,
Ja, net en konstigh uyt-gewracht,
Dat oock de grootste van het landt
Het schatten voor een edel pandt;
Ja, dat een Prins, een Koningin,
Genieten 't met een blijden sin.
Vriendinne, na mijn leste reys,
Die ick haest doen sal uyt het vleys,
Sal dit hier voor een teycken staen,
Dat ghy mijn huys hebt wel gedaen,
Niet slechts hier in dit dorre sant,
Maer in het machtigh Britten-lant;
Daer hebj' in volle daet gesien,
Wat in de werelt kan geschiên.
Maer of je daer of elders waert,
Ick sagh gestaêgh uw' vromen aert,
Daer van ick hier getuyge ben,
Dewijl ick uw' trou herte ken.
|
|