|
| |
| |
| |
| |
Veel geschreeuws, en luttel wol.
Assay rumori, e poca lana.
Hier scheert'er een het schaep, een ander scheert het vercken;
Ey, laet ons, raet gemack, hier op een weynigh mercken,
My dunckt, naer ick het vat, dat hier wat omme-gaet,
Daer op in aller ernst by ons te letten staet:
De man, die aen het swijn sijn voordeel meynt te vinden,
Die gaet hem, soo ghy siet, veel moeyten onder-winden;
Hy denckt, gelijck het schijnt: dit is het vetste beest,
Hier is het dickste speck, hier is de reusel meest.
Maer dit onstuymigh dier is qualick om bestieren,
Het vult de gansche lucht met vreeselick te tieren:
Het schopt, en slaet, en woelt, en worstelt metten man,
Soo dat hy van het werck geen meester worden kan.
Nu, op dit luyd' geschreeuw, soo wort een yder gaende,
Een yder loopt'er toe, een yder blijft'er staende,
En siet den handel aen: en, soo die voordeel gaf,
Gewis men sagh de man het gansche voordeel af;
Maer nu sijn gansch bedrijf is moeyte, sonder baten,
Soo wort'et altemael voor hem alleen gelaten:
In plaetse van gewin, soo wort de man bespot,
Dat is voor desen tijdt sijn ongeluckigh lot.
En siet, naer dit gewoel, naer dit verdrietigh scheeren,
Soo krijght de goede vrient noch wol, noch sachte veêren,
Maer niet als enckel hayr, en borstels van het swijn;
Dit is de gansche loon van al de lange pijn.
Maer let eens op den vrient die 't schaepjen heeft gekoren,
Op dat sijn ruyge vacht door hem mocht sijn geschoren:
Het dier en worstelt niet, maer light geduerigh stil,
Dies treft hy mette schaer al waer hy maer en wil:
Men hoort'er geen geschreeuw, soo dat'er van besijden
Hem niemant van het volck de winst en kan benijden;
't Is sacht al wat hy raeckt, en niet als enckel wol,
Dies krijght hy hant en schoot, ja, gansche manden vol.
Wat is'er menigh mensch, die sijn geheele leden
In eenigh swaer bedrijf, met onrust, gaet besteden!
En, als hy langen tijt ten suersten heeft gesweet,
Soo vint hy anders niet als enckel herten-leet.
Een ander onder dies heeft iet ter hant genomen,
En is daer, met gemack, tot sijnen wensch gekomen:
Soo veel is goet beleyt, wanneer men iet bestaet,
Soo veel is goet beleyt, soo veel is wijs beraet.
Wel aen dan, sooje wilt uw scheeren wel besteden,
Soo kiest doch eenigh beest dat wol heeft op de leden;
Want als ghy daer in feylt, of in de keuse mist,
Soo is'et al bekaeyt, en achter 't net gevist.
Doch onder dit beslagh verneemt men vreemde saken,
Die wy met ons verstant niet recht en konnen raken;
Dat genen heeft verrijckt, heeft desen uyt-geput:
Dat elck is even na, is elck niet even nut.
| |
| |
Al te wijs kan niet beginnen,
Al te geck kan niet versinnen
Tusschen mal en tusschen vroet,
Wint men wel het meeste goet.
Die dit en gint geduerigh schromen,
Hoe konnen die tot rijckdom komen!
Gato guantato non prese mai sorci.
't Mach wayen, stil zijn, vloeyen, of ebben,
Die niet en waeght en sal niet hebben.
Sumptum faciat oportet is qui lucrum quaerit.
Rien ne s'acquiert sans avanture, & rien se conserve sans industrie.
Sonder wagen niet vergaren,
Sonder wijsheyt niet hewaren.
Chi guarda a ogni piuma, non fa mai letto.
Die elcke veêr wil sien en raken,
Hoe kan die oyt een hedde maken?
Qui perd le sien, perd le sens.
Alle officiën zijn smeerigh, sey's kosters wijf, en kreegh een eynde keers uyt de kerck.
Qui eget, in turbâ versetur.
In de rommelinge is 't vet.
By 't volck is de neeringh, sey de mosselman, en quam met de mosselen in de kerck.
Wie vis voor visschers deur wil vangen,
Die mocht sijn net wel elders hangen.
Il ne fait bon chasser par une montaigne trop srequentée.
De beste jagers sullen jagen
Daer sy geen jagers eerst en sagen.
Ficus sunt avibus gratae, at plantare recufant.
De vogels willen kersen eten,
Schoon datse van geen planten weten.
De kat wou wel den visch genaken,
Maer vreest haer pooten nat te maken.
Quand on pipe son prochain.
Dit oude woort duert heden noch:
Men doet geen voordeel met hedroch.
Beaucoup de vin, gardes le vin.
Qui à un an veut estre riche, à la moitié on le pend.
Die binnen jaers wil alles vangen,
Die mocht wel voor den winter hangen.
Qui se mesle de plusieurs affiaires, beaucoup de prise a la sortune fur luy.
Qui beaucoup embrasse, peu estreint.
Avec l'eau qui est passé le moulin ne moult pas.
Met verloopen water en maelt geen meulen.
Pour de l'argent danse le chien.
Elck spreeckt van de marekt, na hy verkocht heeft.
Agricola semper in futurum dives est.
Aquila non venatur muscas.
Ne croy pas à celuy qui vient de la foire, mais a celuy qui y retourne.
Gelooft hun niet te veel die van de jaer-marckt komen,
Want voor haer listigh woort is noch al vry te schromen;
Maer, vrienden, soo ghy wilt hier in een vaster raet,
Soo let, tot uw bericht, wie dat'er weder gaet.
Se vuoi del tuo mestier cavar guadagno,
D'un tuo maggiore nou ti far compagno.
Zijt ghy een esel in der daet,
En neemt geen leeuw tot mede-maet.
Waer ghy den gront niet klaer en siet,
En gaet daer in het water niet.
Multa cadunt inter calicem supremaque labra.
Tusschen neus en tusschen lippen,
Kan een goede kans ontglippen.
Gaigner par escus, hazarder par liards.
Die met kroonen winnen, en stuyvers wagen,
Die zijn bevrijt voor harde slagen.
La Fortune se lasse de vous suivre, car vous allez trop viste.
Riche ou pendu, diet le soldat pillard.
Lancksamen rijckdom is 't salichst.
Assai guadagna, chi vano sperar perde.
Een schaft is beter in de hant,
Als seven gansen opte strant.
Een stille molen maeckt geen meel,
Een vos die slaept, een drooge keel.
Light gaynes make heavye purses.
Die geenen ael weet op te langen,
En plach geen kabeljaeu te vangen.
Majora perdes, parva ni servaveris.
Chi non stima un quatrino, non lo vale.
Soo ghy op 't kleyntjen niet en let,
Het groote wort u los geset.
Du petit vient-on au grand.
Wie wort'er tot iets groots gebracht,
Die eerst het kleyntjen niet en acht?
Ce qui est gaigné par le tabourin, pasfe par la fluste.
Het staet geschreven op de vloer:
Gelijck het quam, alsoo het voer;
Het staet geschreven op den heert:
Soo gewonnen, soo verteert.
Onder 't zeyltjen is 't goet roeyen;
Want 't sal niemant licht vermoeyen.
Souris quy n'a qu'une entrée
Niet al de eyers onder eene hen.
A la poule serre luy le poing, elle te serrera le oul.
Die wel aen sijnen acker doet,
Die doet gewis hem weder goet.
Groote visschen scheuren 't net,
Soo ghy daer niet op en let.
Qui vent prendre un oiseau, il ne le faut pas effaroucher.
Geen vogels mogen sy verschricken,
Die op de vogels willen micken.
Die altijt wil voordeel doen, moet lombaert houwen.
Daer sijnder die soo veel met spijcker-rapen winnen, als sy met den hrant verliesen.
Geen vogel vloogh oyt soo hoogh, of hy moeft sijn kost op d'aerde soecken.
Armoede is luyheyts loon.
Godt geeft de vogelen den kost, maer sy moetender om vliegen.
De vogels krijgen wel den kost,
Maer sijn van moeyte niet verlost.
Serpens, nisi serpentem deglutiat, non fit draco.
Ten zij de slangh verslint een slangh,
Sy wort geen draeck haer leven langh.
Een raef moet nutten sonder krassen,
Een hont moet knagen sonder hassen.
Heest iemant gelt dat schoone hlinckt,
Die make dat'et niet en klinckt.
The stil sow eateth up al the draffe.
Gaen uwe saken naer uw wenschen,
Danckt Godt, maer pocht niet hy de menschen.
Wint ghy, soo laet van roemen af:
Een stille seugh die eet den draf.
L'argent qui ne sonne, est le meilleur.
Le sage n'expose fa fortune à l'envie.
Soo dickwils als 't schaepje hleet, verliest'et een beetjen.
Possideas tacitè, si quae sint munera divum.
't Is hest dat 't schaep in stilheyt eet:
Want als het bleet, 't verliest een heet.
Een ey dat noch is ongeleyt,
Daer van en dient niet veel geseyt.
Ghy seght ons, vrient: 't en kan niet missen,
In groote waters groote vissen;
Maer hier op dient te zijn gelet:
De groote visschen scheuren 't net.
Het zy in 't velt, of in het koren,
Een recht wey-man placht naeu te sporen.
De vos die placht dan best te varen,
Wanneer de boeren leelickst' haren.
The fox fareth wel, wen he is cursed.
Benijt is beter als beklaeght,
Wanneer het Godt alsoo behaeght.
Il bel guadagnar fa il bel spendere.
Vette vogels, gladde veêren;
Wel te winnen, wel verteeren.
The low stake standeth long.
A chi compra, bisogna haver cent' occhi, à chi vende, ne basta uno.
| |
| |
Die om iet te koopen poogen,
Hoeven meer als hondert oogen;
Maer een wert genoegh geacht,
Als men tot verkoopen tracht.
Autant despend ciche, que large.
De winnende handt is milde.
Je me recrée un peu, mais je file ma quenouille.
Mieux vaut gaigner en boue, que perdre en or.
-- Lucri bonus est odor ex re quâlibet. - Juvenal.
La bourse vuide fait rider le visage.
Een beurs vol rimpels, die eerst vol was,
Maeckt rimpelt vel, dat eertijts bol was.
Qui scauroit les avantures, il ne seroit jamais pauvre.
Wist iemant wat geschieden sal,
Wist iemant wat gebeuren sou,
Hy dede schier al wat hy woû.
Honestum est lucrum per quod nemo laeditur, & juste acquiritur.
Het is voor al het beste goet,
Diens winste niemant schade doet.
| |
Kinderen.
Qui generum acquirit commodum, invenit filium; qui incommodum, perdit & filiam.
Krijght ghy een swager, die u dient,
Ghy wint een sone, lieve vrient;
Maer gaet hy aen tot uwer spijt,
Soo wort ghy oock uw dochter quijt.
Children are certain care, an incertain consort.
Les grandes dames aiment plustost leur plaisirs, que leurs enfans.
Qui à mon enfant oste le morveau, me baise au visage.
De kat die muyst dan alder best,
Als sy heeft jongen in den nest.
Ce que l'enfant oit au foyer, il le rend à la porte.
Het kint dat buyten spelen gaet,
Seyt hoe het in den huyse staet.
Quando i fanciulli stan cheti, han fatto qualche male.
Affection d'enfans de nature est fi grande,
Qu'elle obtient des parens tout ce qu'elle demande.
Als de kinders stille zijn, dan hebbense quaet gedaen.
Il faut si bien marier ses enfans, qu'ils n'aient que faire de leur peres.
La fille n'est que pour enrichir les maisons estrangeres.
Qui perd son pere, perd honneur,
Qui perd fa mere, il perd douceur.
Scheyt uw vader uytter tijt,
Kint, ghy zijt uw eere quijt;
Maer indien uw moeder rust,
Ghy verliest uw herten-lust.
| |
Vrienden.
Een God, een wijf, maer veel vrienden.
Met vrienden eten, drincken, wandelen;
Maer met de vreemde moet men handelen.
Van oude rekeningen, en out goet te deelen,
Ontstaen gemeenlick nieuwe krackeelen.
Korte rekeningen, lange vrientschap.
Chi si sida, rimane ingannato.
Veel spreeckt'er stout, en 't is gelogen,
Wie veel betrout, wort licht bedrogen.
Sopra negro non é colore,
Sopra virtu uon é honore,
Sopra peccato non é dolore,
Sopra figliuoli non é amore.
Een leêge beurs die noem ick leêr;
Brenght gelt, sy krijght haer eernaem weêr.
En partage, lict, & jambon,
On cognoit fon compagnon.
Nulli non magno constitit & bona noverca.
Estiende se el caracol. id est:
Avec le bon soleil le limaçon s'estend.
Wie vrientschap aen een vrient verwijt,
Die is sijn vrient en vrientschap quijt.
Je nie l'amy qui couvre avec les aisles, & mord avec le becq.
't En is geen vrients, maer een linckers treck,
Die deckt met de vleugels, en bijt met den beck.
Uyt dat men spreeckt, of dat men schrijft,
En uyt den handel die men drijft,
Uyt vrienden daer men mede paert,
Daer kent men uyt der menschen aert.
Stultus quod perdat habet; quod in id quod oportet impendat, non habet.
Een vrient besoecken houdt men goet,
Indien men 't niet te veel en doet;
Maer soo het alle daegh geschiet,
Soo waer het vry al beter niet.
Il ne faut pas tant baiser son amy à la bouche, que le coeur luy en face mal.
Weet, vrient, dat hart, en dickmael kussen
De vrientschap wel plach uyt te blussen:
Wel kust dan met een heuschen mont;
Te veel is hier oock ongesont.
Si de ti solo tienes cuydado. id est:
Tu ne seras point aimé, fi tu as soing de toy seulement.
't Is wonder soo hy vrienden heeft,
Die altijt neemt, en nimmer geeft.
Qui fait service, service attend.
Que Dieu ne donne point tant de biens à nos amis, qu'ils nous mescognoissent.
Il est bien fol, qui s'oublie.
Die koren voor een ander meet,
Is dwaes, indien hy sich vergeet;
Wie is 't die elders water giet,
Die brant in sijne wooningh siet?
Tocca più la camioia che'l giappone.
La chemise est plus pres, que le pourpoinct.
Is my naerder als mijn knie.
Pain d'autruy, pain de douleur; encore si ton pere mesme te le donne.
Ten naesten watere, als 't brant is.
|
|
Auteursrechtvrij
