Die de koe aengaet, die grijptse by den steert.
De Leser beelde sich hier in een koeye in de sloot gevallen, en den eygenaer, te vergeefs om hulpe geroepen hebbende, deselve by den steert grijpende om die uyt te helpen.
De eygenaer ran de koe spreeckt:
Ey siet, mijn beste koe is in den slick gesoncken,
En waer'er niemant by, sy lage nu verdroncken;
Dies roep ick over-luyt: Gebueren, leent de hant,
En set het arrem beest eens weder op het lant.
Maer schoon ick sta en schreeu, och! niemant van de lieden
En toont hem recht geneyght om handt te willen bieden;
Sy staen maer aen den kant, en sien 'k en weet niet hoe,
Maer niemant van den hoop en tast'er handigh toe:
Sy maecken wel bohay het beest te willen raken,
Maer vreesen aen het slick haer vuyl te sullen maken.
Nu sie ick hoe 't'er gaet: het is een oude leer,
Dat niemant oyt en hinckt van iemant anders seer.
Wat baet'et in den noot een ander toe te spreken?
Wie iet gedaen begeert, dient handen uyt te steken.
Ghy, laet dan noyt uw werck op dees of gene staen,
Of anders, lieve vrient, soo blijst'et ongedaen.
Wann sich der baur nit buckt, so ackert er nit guts.
Der herren aug tüngt den acker wol.
Der herren fusz machet das pserd faist.
Wo der mann sebst nit komt, da wird ihm sein haupt nit wol gezwagt.