Alle de werken. Deel 1

[p. 739]

't Sal smetten of branden, vrient, wacht uw handen.
O tinge, o bruscia.

De Jougelinyh spreeckt:

Ick sie wel, weelde-kint, ghy biet my dese kolen,
Maer onder uw geschenck daer is bedroch verholen:

Ick weet, wie dat ghy zijt, en wat'er van u koomt;

Dies hebb' ick dubbel recht voor u te zijn beschroomt:

Tast ick daer 't niet en gloeyt, het vuil kleeft aen mijn handen,
En grijp ick naer een vonck, gewis ick sal my branden;

Dus ben ick in gevaer waer ick de vingers set:

Uw kool doet als haer vrou, sy brant of sy besmet.

Nederl. Een hoere quijt te gaen, is veel gewonnen.

't Is quaet den Duyvel een hant-schrift te geven; want men moet de quitantie in de Helle halen.

Indien het vyer van quaet geselschap u niet en brant, den roock van 't selve sal u ten minsten swart maken.

Hoe soude yemant op kolen gaen, dat zijn voeten niet en verbranden? Of kan yemant vyer in zijnen boesem dragen, dat, zijn kleedt niet en verbrande? Alsoo gaet het dien, die tot, zijns naesten wijf gaet; wie haer aenraeckt, die en sal niet onschuldigh blijven. Prov. 6. 27.

Ital.

Nella guerra d'amore chi suge, viuce.

Cortigiana che ti stringe,

E le braccia al collo cinge,

Poco t'ama e molto finge,

En el fin t'abrussia ò tinge.

Spaens.

Ca la murger y el denero,

Non te burles companero.

Frans.

Assez gaigne, qui putain perd.

Assez fait qui fortune passe, et plus encore qui putain chasse.

Plusieurs s'emerveillans de la beauté de la femme estrangere, ont esté reprouvez; car le parler d'icelle est bruslant comme le feu. Syrach. 9. 21.

[p. 740]

Mieux vaut la malice de l'homme que la femme bien faisant: voire que c'est la femme qui apporte honte et reproche. Syrach. 42. 14.

Plautus Trucul. 2. 1.

- Meretricem esse similem sentis condccet.

Quemquem hominem attigeret, profectò aut malum aut damnum dari.

Et paullò post:

Nec unquam quisquam probus erit amator, nisi qui rei inimicu' est suae.
Nngae sunt, nisi quod modò cum dederit, dare jam lubeat denuò.

Et:

Probus est amator qui relictis rebus rem perdit suam.
At nos malè agere praedicant viri solere secum,
Nosque esse avaras. quaeso! num qui malè nos agimus tandem?
Nam aecastar nunquam satis dedit suae quisquam amicae amator:
Neque pol satis accepimus, neque ulla satis poposcit.

Idem. ibid. 1. 2.

In melle sunt linguae sitae vestrae atque orationes,
Lacteque: corda felle sunt lita, atque acerbo aceto.
E linguis dicta dulcia datis, corde amarè facitis
Amantes, si qui dent, non habent. -

Jof. Scaliger in Jambis Gnomicis:

Morum malorum pestilentus spiritus

Sive afflat, aufert: sive stringit, insicit.

Ne fortè te ullis allinat contagijs

Pruritus aliquis, tale contubernium

Odisse propera; namque si mores malos

Non oderimus, non amabimus bonos.

Abstrahe carnem à muliere lepidâ, tanquam à cumulo prunarum. Drusius in Prov. Ben-Sir. 2. alphab. dalet.