Niemant klat sijn rockjen af, of daer gaet een vlockjen af.
On ne peut decrotter sa robbe sans emporter le poil.
De Fransche vrijster spreeckt:
Och! hoe ben ick nu bekladt
Van te drillen door de stadt:
Och! hoe ben ick nu begaet
Van te loopen achter straet:
Och! hoe ben ick nu gestelt
Van te spelen in het velt.
Komt nu, vrijsters, die ick ken,
Soo ick immer met u songh,
Soo ick immer met u sprongh,
Soo ick immer wat bestont
Datje soet en geestigh vont:
Seght, wat my te doene staet,
Want ick ben hier buyten raet,
Mits dat ick soo bijster schrick
Van dit aengebacken slick:
Snijd ick 't uyt, soo is 't een gat:
Wasch ick 't kleet, soo wort'et nat,
Droogh ick 't dan, soo wort'et vael,
Wrijf ick 't hart, soo wort'et kael;
Wort'er oock niet toegedaen,
Ach! soo blijft de plecke staen:
En dat voeght geen vrijster wel,
Hoe 't dan yemant keert of draeyt,
Voor gewis ick ben bekaeyt;
Ghy dan, leert uyt dit geval,
Dat u dienstigh wesen sal:
Loopt niet dickwils over straet,
Wensch je niet te zijn begaet:
Loopt niet dickwils door de stadt,
Wenschje niet te zijn bekladt;
Loopt niet dickwils Oost en West,
t'Huys, o vrijsters, is u best.
Dan noch sooder yemant gaet
Over wegh of over straet,
Met een wagen, of een schip;
Siet, dat stel ick voor een wet:
Kinders hout uw zieltjens net!
| |
Met uw geloof, oogh, of eer,
En speelt, o vrijster nimmermeer.
Of schoon de wond' al is genesen,
Daer sal noch al een teycken wesen.
Die in een quaet geruchte komt, is half gehangen.
Al wie een quade na-spraeck heeft,
Hout die voor doot, schoon datse leeft.
- Redire, cum periit, nescit pudor. Senec. Agam.
Ego illum periisse puto, cui periit pudor. Plaut.
Ehre, glaube, und auge leiden keinen schersz.
Omnia si perdas, famam servare memento;
Qua semel amissa postea nullus eris.
Etiam sanato vulnere cicatrix manet.
Quien la fama ha perdida,
Muerto anda en la vida. id est:
Qui a perdu sa renommée, est mort au monde.
Honoris splendorem res tenuis decolorat.
Scio virtuti cognatum pudorem. Symmach.
Deprehensus ut pudor est, serè amittitur. Vid. Senec. 7. Benesic. c. 28.
- - Nihil est audacius illis
Deprensis; iram atque animos à crimine sumunt. Juvenal. Sat. 6.
Vel salsa opinione gravabitur pudor.
Pudica non est fama pudicam quam negat.
- Rarò vago virgo pudica est.
Sic statue, quidquid statuis ut causam tuam
Famamque in arcto stare et ancipiti scias. Senec. Herc. Oet.
Melius est nomen bonum, quam divitise multae; super argentum enim et aurum gratia bona. Prov. 22. 1.
Curam habe de bono nomine; hoc enim magis permanebit tibi, quam mille thesauri pretiosi et magni. Syr. 41. 15.
Non vitium tantum, sed quae vitiosa videntur
Haec quoque, si sapias, haec quoque virgo, fuge;
Nec satis esse puta, si mens tibi conscia recti:
Tunc quoque cum mens est integra, fama perit.
Saucia nux aliquâ si parte putamina perdat,
Postea, quidquid agas, semper hiatus erit:
Si pereat miseris semel integra sama puellis,
Laedaturve sa er virginitatis honos;
Tu licet hanc studeas famae sarcire ruinam,
Non iterum veniet, qui fuit apte decor.
Obducas licet uspue cutem, manet usque cicatrix.
Utque tegas, semper vulnera vulnus habent.
|
|