Schoon voortgedaen, is half verkocht.
Wilder iemant leeren minnen
Na den regel, na de kunst;
Wilder iemant herten winnen,
En oock aller herten gunst:
Niemant hoeft'er groote boecken,
Oude schrijvers, vreemde tael
Uyt te lesen, op te soecken;
Siet hier staet'et altemael.
Gaet maer slechts uw eygen selven
Met een onvermoeyde vlijt
Ondersoecken, onderdelven,
En beproeven wat ghy zijt;
Vint ghy feylen, leertse duycken,
Leertse dooden, viertse niet;
Maer uw deughden wilt gebruycken,
Datmen die, als lichten, siet.
Maeckt, dat ghy in alle saken
Dat sal u lieftalligh maken
Of ghy vrijt, of zijt getrout.
Die sijn kraem weet op te proncken
Na den eysch, en na den tijt,
Doet den kooper daer op loncken,
En hy wort sijn waren quijt.
Dit is eygentlijck dat de Francoysen noemen: Mettre en evidence, et faire valoir ses bonnes parties. In welcke konste Scipio, en andere voortreffelijcke mannen, grooten lof wert toegeschreven. Dit is, dat Ovidius de jonge lieden voor een gvontregel heeft willen inscherpen:
Et quâcunque potes dote placere, place.
Brengbt alles by, o frissche jeught,
Daer ghy u lief door maken meught.
Dit is dat yeder ambachts-man, elck in het sijne, soo behendelick weet te betrachten, het schoonste over al aen het ooge gevende, en al wat misstaet in tegendeel bedeckende: plagh niet een metser de schoonste steenen in den gevel, de goutsmit de suyverste peerle in 't voorste van 't kleynoot, de kleermaker de cierlijckste stoffe in het aensienlickste van 't kleet te voegen? 't Is den beenhouwer leet, dat'er een oogje vets aen 't vleys is dat niet gesien en wert. Dan dit alles moet niet uyt hooghmoet ofte pronckerye geschieden, maer veel eer uyt een goet oprecht gemoet, tot verbeteringe yeder van sijn gebreken, en om sijn licht voor de menschen soo te laten schijnen, dat God daer uyt gepresen werde, oock om andere tot navclginge te verwecken; op dat alsoo de gene, die sulcx doet, by gevolge lieftalligh mach werden by de gene, daer hy mede omme-gaet.