Aen de eerbare kunstrijcke jonck-vrouw Maria de Wit.
Ghy hebt my, soete maeght, uyt gunlte toegesonden
Een maeghdelijk geschenck, een krans van bloemgewas;
Ick heb'er boven dien een veersjen by gevonden,
Dat ick als geestigh prees, en met vermaken las.
Ghy hebt my noch vereert met driederley Goddinnen,
Met Pallas edel beelt, met Juno boven dien,
Oock quam'er in het spel de moeder van het minnen,
En noch haer weeligh kint dat was'er by te sien.
Wat Pallas seggen wil, dat kan ick wel bevroeden:
Ghy wenst my wijsheyt toe in mijn beswaerden staet;
En waer toe Juno dient, dat kan ick oock vermoeden:
Sy leert my destigh zijn, en 't is een groot cieraet;
Maer wat dat u beweeght, een Venus my te schencken,
En hoe haer dertel wicht op my nu passen kan;
Dat kond' ick, wat ick doe, in geenen deel bedencken,
Want ick ben nu voortaen een afgesleten man.
Ick heb een vrou gestreelt tot in de twintigh jaren,
En die genoot alleen de kracht van mijne jeught;
God gaf my vruchtbaer zaet, en haer het kinder-baren,
En dat was toen ter tijt geheel mijn aertsche vreught.
Maer dat is al verkeert, die son heeft eens geschenen,
Mijn lieve weder-helft is van my wegh-geruckt;
Mijn jeught die is vergaen, en als een roock verdwenen,
En 't is een lastigh ampt, dat op mijn schouders druckt.
Nu is my Venus gram, en vry niet sonder reden,
En haer ael-weerdigh kint en gunt my geen vermaeck;
Dat heb ick wel gemerckt als geenen tijt geleden,
Soo dat ick nu voortaen dien ganschen handel staeck.
Soo is 't dan sonder gront, my Venus toe te senden,
Die aen geen grijsen baert, maer jonge lieden past;
Ey lieve! wilt haer beelt van mijn gesichte wenden,
My dient geen dertel spel, ick draegh een swaren last.
Dus sprack ick, geestigh dier, tot smaet van uwe saken,
Maer neen, ick heb gemist, ghy doet niet sonder gront,
Ghy hebt my, naer ick merck, een rechter willen maken,
Gelijck eens Paris was, toen Venus voor hem stont.
Ghy sent in mijn vertreck drie naeckte jonge vrouwen,
En vraeght, na dat my dunckt, wie dat ick geef de prijs;
Ghy meynt, dat ick de lust sal konnen weder-houwen,
Mits ick vol jaren ben en schier ten vollen grijs.
Wel aen dan, nu ghy wilt dat ick sal rechter wesen,
Hoort, wien dat ick de prijs in desen geven sal:
Op Venus pas ick niet, ick ben'er van genesen,
Dies acht ick Juno groot, maer Pallas boven al.
|
|
Auteursrechtvrij