Aen den goetgunstigen leser.
Het opschrift van dit tegenwoordigh werck, gunstige Leser, is (gelijck ghy sien kont) Klagende Maeghden ende Raet voor de selve. Mijn oogh-merck, dat ick hier mede voor hebbe, is eygentlijck om de jeught onser eeuwe daer mede voor oogen te stellen de mis-slagen, die by de jonge-lieden voor desen begaen zijn geweest, en als noch dagelijcx veel begaen worden, mitsgaders om met eene de selve ter hant te doen de behulp-middelen tegen soodanige swarigheden, ende om in de selve niet te vervallen; en dit alles uyt de poëtische wercken van den heer Cats, soo die alreede in 't licht zijn gekomen, als die jegenwoordelicken nieu zijn, en noch door den druck niet gemeen gemaeckt. Hier wort (gelijck ghy siet) gesproken van Klagende Maeghden, ende waerom soo? klagende lieden (als het spreeckwoort seyt) zijn te helpen, en in tegendeel van dien:
Verholen quaet, en vint geen raet;
Verswegen pijn, geen medecijn.
En daerom by gelegentheyt van dese klachten werden de behulp-middelen, daer toe dienende, in dit werck uyt-gedruckt, gelijck by 't selve te sien is, daer toe ick my gedrage. Want UL. over dese gelegentheyt met een lange voor-reden op te houden en is mijn voornemen niet; maer, in plaetse van sulcx te doen, sal ick voor my tot u doen spreken een deftigen en Godsaligen man, die jegenwoordelijck met den mont niet meer spreken kan, die seyde eens op dese gelegentheyt als hier volght:
‘Ick vermercke, dat dickwils jonge-lieden ende andere, door een enkele onvoorsichtigheyt, somtijts hare dingen seer qualick beleyden, ende jammerlijck verwerren: welcke (soo sy maer van haer meer-verstandige vrienden een weynigh in tijts daer tegen gewaerschout waren geweest) souden sulcx al gereet verhoedet hebben; daer sy nu, daer in verstrickt zijnde, door geenderley raet of aenhoudinge van vrienden, daer van konnen afgebracht worden (want van sulcke gelegentheyt van saecken spreken wy, daer de menschen door haer eygen dristen haer selven in verwerren en verstrickt houden); daer uyt leere ick, dat oock selfs andersins verstandige lieden dickwils daer in te kort blijven, dat sy niet in tijts door hare waerschouwinge (immers in 't gemeen) te verstaen en geven, dat de jonge-lieden toch niets en wouden doen sonder raet ende goed-vinden van vrienden, ende dat sy de selve jonge-lieden niet en gewennen soo verre op haer vernust te vertrouwen, datse souden derven iet sonderlingh bestaen sonder aen hare vrienden haer voornemen, en wat daer aen kleest, te openbaren, op dat sy by sulcke mochten goeden raet erlangen; daerom neem ick voor, my selven daer toe te verkloecken, en op alle gelegentheyt de jonge-lieden te waerschouwen, hoe sy haer in 't gemeyn al hebben te dragen, want ick soude soo doende mogen veel onheyls daer door weeren.’
Auteursrechtvrij