Alle de werken. Deel 1

[p. 188]

Soomen 't dwinght, 't ontspringht:
soomen 't perst, het berst.

phyllis.

Denckt dat'et met de meyskens gaet,
Als met karstaingen, diemen braet:
Wanneer men die wat opens gheeft,
Dan isset datme'r deegh van heeft;
Men draeghtse dan heel van den heert,
Tot op de tafel van den weert;
Maer laetse toe en ongesneên,
De keest berst uyt, en sprinckt daer heen.
En ofmen dan al deerlijck siet,
't Gunt datmen soeckt, en vintmen niet.

Wanneer een maget somtijts magh

Haer vinden by een soet ghelagh,
Al-waer de jeught en 't jonghe bloet
Wat wasemt uyt des herten gloet;
Sy wacht dan af, met goet gedult,
Tot datse wert tot vrou ghehult:
Maer soo wanneer een vrolijck hert,
Gheduerich op ghesloten wert,
Soo dat'et moet, met droeven sin,
Des jonckheyts tochten kroppen in;
Eylaes! dat doet de maeght soo wee,
Dats' al-te-met wel berst in twee;
Dies hoeftse, schoon sy wert de bruyt,
Geen fijn-koord' of geen maeghde-kruyt.

ignatius antiquus Theologus.

Periculosa est possessio puellae, et scrvatu difficilima, cui virginitatis jugum impositum est.

Id quod Tacitus de populi, idem de puellarum moribus non inepte aliquis dixerit:

Nec totam servitutem pati possunt, nec totam liberlatem.