Alle de werken. Deel 1

[p. 185]

Invisa nemo imperia retinuit diu.
(Een rijk van dwang en duurt niet lang.)

Als de most, te nau bedwongen,

Leyt en worstelt, leyt en sucht,

Sonder adem, sonder lucht,

Siet, dan doet hy vreemde sprongen;

Siet, dan rieckt de gansche vloer

Nae de dampen van de moer:

Alle banden, alle duygen,

Die het vry, het edel nat

Hielden in het enge vat,

Moeten wijcken, moeten buygen

Voor de krachten van den wijn,

Hoe geweldigh datse zijn.

Als een Koningh vrye lieden,

Op een ongewonen voet,

Uyt een trotsen overmoet,

Al te vinnigh wil gebieden;

Daer en is geen twijffel aen,

Of 't en moet'er qualick gaen.

Strenge Prinssen, harde Vorsten,

Die met al te nauwen bant

Drucken op het gansche lant,

Doen het al in stucken borsten;

Want een rijck van enckel dwangh

Duert gemeenlijck niet te langh.

Imperium perit imperio.

Angusto dum clausa cado nova musta premuntur.

Spiritibus pandit rima nec ulla viam;

Prosiliens tandem generosum carceve nectar

Ambrosio totam proluit imbre domum.

Durius imperium fit libertatis origo,

Imponant populo mollia frena duces:

Abrogat imperium sibi qui nimis ardua poseit,

Et sine lege gregem Rex sine lege facit.

seneca: Qui vult amari, languidâ regnet manu.

salust. Qui beuignitate ac clementiâ imperium temperavere, his candida et laeta omnia suisse.