Als 't qualijck wil,
soo sit ick stil.
Indien 't dan niet en magh bestaen,
Dat haer een maeght sou bieden aen,
Soo laet doch immers wesen goet,
Dat sulcx haer vader voor haer doet.
Waerom doch vrijtmen niet soo wel
Met ons, als met een jongh-ghesel?
Veel hebben dit wel eer betracht,
En daer is door te weegh ghebracht,
Dat vrijsters, nu bedaeght en out,
Naer eygen wensch zijn uyt-gehout.
Veel tamme vryers gapen niet,
Voor datmen hun de spijse biet.
Dan dit al dient wel met verstant,
Behend'lick, door een derde hant,
Besteken, en soo stil beleyt,
Dat niemant merck' het recht bescheyt;
Niet anders dan den vogh'laer doet,
Wanneer hy sich tot vanghen spoet:
Die sit met tacken dicht beset,
En stelt een roer-vinck in het net,
En hout daer op sijn oogh-ghemerck,
Tot op het eynde van het werck;
En soo den vangh niet wèl en wil,
Hy duyckt int loof, en swijght al stil.
Apud veteres, parentes filias suas viris non petentibus ultrò detulerunt, neque se praeter decorum facere existimarunt. Saul Davidi siliam obtulit, 1 Reg. cap. 18. Alcinous Ulissi, apud Homerum; Latinus AEneae, apud Virgilium Chremes Pamphilo, apud Herodotum; Darius Alexandro apud Zonaram, et alij.
Auteursrechtvrij