Alle de werken. Deel 1

[p. 124]

Ongelijcke aenghesichten maken de vreught.

phyllis.

Weyt niet soo breet, 't is al maer praet,
Te trouwen is den besten raet;
Wie trouter niet, wrie blijfter maeght,
Die haer ten lesten niet beklaeght?
De maeghdom is een lastigh pack,
Dat niet en baert als ongemack.

Ick was laetst op een hoeff genoot,

Daer enden swommen inde sloot,
En, na de pachter deed verklaer,
Soo warent wijskens alle gaer:
Men hoorder vreught noch bly geschal,
Men sagher geen genught met al,
Elck dreefer stil en treurigh heen,
Maer, mits een wertel daer verscheen,
Soo reeser stracx, door heel den poel,
Een hees gequeeck en bly gewoel.

Ick sie, als vader reyst van huys,

Dat 't onsent niet en blijft, als kruys;
Mijn moeder is niet wel gesint,
Ons keucken-meysen nayt, off spint;
Geen roock off reuck, komt vanden heert.
Geen huys is vrolijck sonder weert:
Dus houd' ick vast, dat aen den broeck
Hangt al de vreughde van den doeck.

cyprae tract. de Spods. cap. 11,

Virginitatis jugum nemini imponito, inquit Egnatius antiquus Theologus; verè jugum, quod ne virgines Vestales quidem, olim Romae, serre potuerunt, quas tamen solum quinquennium a nuptijs abstinere, et saerum ignem custodire oportebat: cujus rei Rhea Sylvia, Romuli et Remi mater, Tucia, Minutia, Op ia, Floronia, Opimia et aliae, in historijs notae, testes esse possunt.

montaon. lib. des Essuls cap. 5.

Ie trouve plus aise de porter une cuirasse tonte sa vie, qu'un pucellage.