Zedighe sinne-belden ghetrocken uyt den on-gheschreven boeck van den aerdt der schepselen
(1694)–Joannes à Castro–
Auteursrechtvrij
[pagina 266]
| |
87. Sinne-beldt. VVat helpt den Rijcken, als hy kranck,
Moet alles derven tegen danck?
DEn Rijcken, die gesont in over-vloedt en welde,
In alle sinn'lijckheydt naer eysch van lust sich stelde,
Wordt on-voorsien'lijck cranck, geslaegen op het bedt,
Men loopt soo om Doctoors, niet wétigh wat hem let.
Die raeden, dat men hem sou daet'lijck doen bewaeren,
Eer hem den brant van'thert mocht naer de herssens vaeren.
En on-bequaem sou zijn, te spreken sijne Bicht,
En geven sijnen geest, oock sonder cruys en licht.
Wy sullen onder dien met raedt wel over-wegen
Den oorspronck van sijn quael, waer toe hy is genegen,
En wat hoe-daenicheydt den siecken over-windt;
Om die te maetigen, gelijck men noodich vindt.
| |
[pagina 267]
| |
Den krancken siende dat hy licht sijn eynd' sou naecken,
Besorght, wat dat hy sal met al sijn schatten maecken?
Beclaeghde sich dat hy die niet mé-draegen mocht,
Die hy met soo veel sorgh en aerbeydt had gesocht,
En nu bekomen, soo on-tijd'lijck moest verlaeten,
Die hem nu in den noodt soo weynich konden baeten.
Dit is, dat 't Sinne-beldt ons leert, en zedigh seght,
Dat niemandt al te vast sijn hert aen rijckdem heght
Die ons meer dient tot quaedt, en ons ziel kan beletten
Den in-gangh vande vreught, soo ghy daer op wilt setten
Het eynd' van u begeer. ô dwaes en on-bedacht!
Die woeckert in het gelt, en 't hemels-goedt veracht.
| |
Breeder verclaeringhe op het selve.VAnde rijckdommen en wil ick hier niet veel segghen, die van de selve breedt gehandelt heb in ons stervende leven fol. 299. ende volghende: om dan dese dwaesheydt ende quaedt te schouwen soo claeght desen rijcken siecken seer wel, dat zy hem weynigh helpen die hy nu teghen sijnen danck moet gaen verlaeten, en den mensch niet goedt en maecken maer meermaels boos en quaedt daer zy het voedtsel van zijn en oorsaeck van veele sonden, ghelijck seer wel aen-merckt heeft Eucherius uyt het latijns woordeken Ga naar voetnoot(a) divitijs het welck gheseyt is rijck-domme: segghende: quaedam societas pane etiam nominis, vitijs & divitijs al oft het latijns woordeken rijckdommen te saemen als een woordt, oock boosheydt kan spellen; dat de rijckdomme en boosheydt schier maer een schijnen te zijn. Soude het niet een groote dwaesheyt zijn, daer ons leven is eenen op-gangh tot den hemel, dat hy | |
[pagina 268]
| |
die wilde op-klimmen sonder noodt sich met swaer gewicht wilde beswaeren ende claeghen dat hy door 't gewicht niet ghevoeghelijck kan op-klimmen, ende met Job segghen Ga naar voetnoot(a) factus sum mihi-met ipsi gravis: ick ben mijn eygen selven swaer geworden, beswaert met aerbeydt, overlast door vreese van verlies? om welck gewicht te bekomen onder-staetmen groote sorghe en noch meer droefheydt in het verliesen, en sult ghy quaelijck nemen, dat u jemandt in het op-klimmen van sulcken lasten wilde verlichten om gevoeghelijcker in den hemel te gheraecken; daer en on-breken u geen draegers, die u verlichten sullen, ende getrouwelijck u schatten oock met woecker sullen over-draegen tot in den hemel, daer gyse sult vinden ende ghenieten, daer u beenen niet sterck ghenoch zijn om die selver daer binnen te voeren ende met u te verhuysen, die ghy hier oock teghen danck sult moeten verlaeten: den aerbeydt, sorgh met de on-rust die zy u aen-doen, is duysent-mael meer als den dienst die zy u doen, die ghy selver meer moet dienen als zy u. Sy binden u als ghy u hert aen hun bindt en hunne slaef wordt, en als ghy u heel leven in hunnen dienst sult versléten hebben, soo en hebt ghy geen hooger belooninghe te verwachten, als dien rijcken vanden welcken den heyligen Lucas in sijn Evangelie gesproken heeft: Ga naar voetnoot(b) Mortuus est dives & sepultus in inferno: Den rijcken is gestorven en in de helle begraeven. |
|