Zedighe sinne-belden ghetrocken uyt den on-gheschreven boeck van den aerdt der schepselen

[p. IX]

Op-dracht aen den alder-besten, alder-grootsten Godt koningh der eeuwen on-sterffelyck en on-sienelick hem alleen zy eere en glorie in de eeuwigheydt der eeuwigheden.

GHELUCKIGH ZYN DE HEMELSCHE GHEESTEN DIE UIT DEN GEEST GODTS HUNNEN OORSPRONCK NEMEN.

DE HEMELEN VERHEUGHEN SICH Niet konnende bevatten hunnen on-begrijpelijcken SCHEPPER.

DAT DE PLANETEN Ghedurigh hunnen loop houden om

[p. X]

DEN TYDT ONDER-SCHEYDEN TOT SYN MEERDER GLORIE.

DE SONNE EN DE MAEN Dat zy ont-steken de minder Lichten Op dat zy moghen verleeren Het on-uyt-sprekelijck en on-gheschaepen LICHT, Dat hun met sulcken claerheydt verciert heeft. ALLEEN DE SCHEPSELEN REDELYCKE EN ON-BEGRYPELYCKE Moeten hem herkennen en ghehoorsaem dienen als hunnen BEHEERSCHER,

Die Een is in sijn Godtheydt Dry vuldich in Persoonen: Wiens glorie des Lofs magh klincken in jeders mont. TOT DEN VAEDER WEDER-GALMEN TOT DEN SOON Van ghelijcken vervult worden tot den H. GHEEST Met on-eyndighe danck-segghinghe.

[p. XI]

MEt allen de welcke ick desen mijnen derden Boeck toe-eygene aen de alder-heyligheste ende on-begrijpelijckste Dry-vuldicheydt Godt den Vaeder, den Soon en den H. Geest, die ick voor het leste in mijnen hooghen ouderdom het 73. van mijn jaeren ghemaeckt ende geschreven heb by naer in het derde jaer naer onsen Jubile: welcken Boeck, ick niet sonder reden, den liefsten wel magh houden als een vrucht van mijnen ouderdom, ghelijck Jacob dede, die besonder lief hadde sijnen Benjamin om dat hy hem in sijnen ouderdom gewonnen had; wat wonder was het dat hy hem boven sijn broeders met een schoonder cleedt dede vercieren, ghelijck ick van gelijcken besonder heb desen Boeck doen verluysteren met een menighte van schoone Plaeten, ende den selven

nu op-draeghe aen u mijnen Heer en Godt Een en Dryvuldigh, die my

[p. XII]

verciert hebt met een ziel een-formigh aen u ghelijckenisse, om gheen andere beweegh-redene, als om dat ick met de dry-voudighe krachten van mijn ziel u Majesteyt soude kennen, kennende beminnen, ende uyt liefde in alles behaeghen om u inder eeuwigheydt te genieten, het welck ick licht sal konnen bekomen, soo ick door u mede-hulpende gratie magh verfoeyen al dat u misnoeght, ende doen al dat u behaeght: waer om ick my worpe aen de voeten van u hooghe Majesteydt biddende met de alder-diepste oodt-moedigheydt en een ghemorselt hert uyt suyvere liefde de vergiffenisse van alle de mis-daeden van my in mijn voorigh leven aen u begaen; op dat ick den korten tijdt, die u on-geméte goedertierenheydt my noch sal gelieven te verleenen niet anders en begére als dat u behaeght, niemandt te behaegen als om u, noch jemandt vreesen als u, verfoeyende al dat vergangelijck

[p. XIII]

is, en alles wat my over-komt van u Goddelijcke handt my aen-ghenaem magh wesen, en u mijnen Godt me'er als mijn ziel magh minnen met onderhoudingh van u Heylige Geboden ende mijnen Regel, op dat ick u altijdt dienen magh getrouwelijck, die niet en heb, noch en kan, noch en wéte als van u en door u; waer om ick my met dit mijn leste werck met al dat ick ben, dat ick doen oft gedaen hebbe oft noch sal doen op-draege uyt danckbaerheydt aen uwe Dryvuldighe Majesteyt, die de Engelen en al de Heylighen aen-bidden loven ende dancken inder eeuwigheydt.

Den alder-minsten der redelijcke schepselen

F. JOANNES A CASTRO minder-broed.

JUBILARIUS, &c.