Diversche liedekens
(1574)–Matthijs de Castelein– Auteursrechtvrij
[pagina 49]
| |
tyden,
Den groenen Mey doedt al verblyden.
Den tijt zeer zoet
Jst diet ons doet,
Want volle vloet
Maect hy den moet, en therte binnen:
Elcs lijf en goet,
Uleesch ende bloet
Wast metter spoet
Om elcs behoet, en s’vreughts ghewinnen:
Dies wy meer minnen
Midts tstijdts beghinnen
Dees schoon Godinnen
Spijt alle sinnen, die vreught benyden:
Den groenen Mey doedt al verblyden.
Uereeren haer,
Wiens aenschijn claer
Licht, therte zwaer
Moet ic eenpaer, zeer fier ghelaten:
Tghesichte staer
Mijns liefs eerbaer
Gaet my zeer naer,
Sy woendt en twaer, hier lancs der straten:
Tsmeys heunichraten
Soet als granaten,
| |
[pagina 50]
| |
Hier toe zeer baten,
Want nu ter daten, meerst t’allen syden
Den groenen Mey doedt al verblyden.
Den gheest die vaeckt,
Den winter maeckt,
Als d’loof al slaeckt,
Nu vierich blaeckt, midts tsMeys bedouwen:
Therte dat waeckt
Bloedich gheraeckt,
Uerlanght en snaeckt,
Want s’is volmaeckt, veur ander vrouwen:
Mach ickse schouwen,
Sy is vol trouwen,
Sy can my houwen
Al vry van rouwen, int vreughdich stryden:
Den groenen Mey doedt al verblyden.
Blomme mingnoot,
Dijn lipkins root
Doen my den stoot,
Mijn pijn is groot, deur Uenus pesse:
Cupido snoot
Mijn herte schoot
Bycans ter doot,
Jck claeghd v bloot, edel princesse:
Mijn reyn meestresse
Dijn fier noblesse
Gaf my dees lesse,
| |
[pagina 51]
| |
Adieu clergesse, en bluscht mijn lyden:
Laet metten Mey my doch verblyden.
|
|