Diversche liedekens
(1574)–Matthijs de Castelein– Auteursrechtvrij
[pagina 12]
| |
Zy claghen tspeer dat hen deurstack,
Metter minnen lack
Dat hertkin brack, totten gronde,
Zy claghend u, lief, met hert en monde.
Schoon lieflick lief reyn wt ghelesen,
Gheheel dijn wesen, is net ende jent,
Dijn schoonheyt en was noyt vulpresen:
Dies is my gheresen, een zwaer torment.
Gheeft my doch troost blomme excellent,
Mijn groot grief bekent,
Oft laes ghy schent, al mijn leden,
Een troostelick woort maect my te vreden.
Dijn lipkins root, dijn schoon bruyn ooghen,
U lachenden mont, ende v ghelu haer
Doen my druck ende pijn ghedooghen,
Wilt troost vertooghen, ick bids v eenpaer,
Om troost te cryghen lief eerbaer,
| |
[pagina 13]
| |
Volghick v oock naer,
Hier ende daer, tallen plecken,
Dies biddick schoon lief wilt troost ontdecken.
Troost ghy my niet, so moet ick steruen,
Mits druck bederuen, al in desen noot.
Schoon lief, laet my toch troost verweruen,
Wilt my onteruen, haast van deser doot,
Oft doedijs niet, schoon rooskin root,
Jck seght v al bloot,
Deur swaren stoot, in mijn leuen,
Sa lick my totter doot toe begheuen.
Mocht ick dy spreken ende aenschauwen,
Jc waer behauwen, maer ten mach niet zijn,
Waert soo, ick had gheluck van vrauwen,
Nu moet ick flauwen, deur dat fel ghepijn:
Haddick doch eens den wille mijn,
Dijn seer soet aenschijn,
Bly soudick zijn, sonder treuren:
Maer laes dit en mach my niet ghebeuren.
Cort mynen druck en mijn verzeeren,
Tot vraukins t’ eeren, heb ick my ghestelt,
Schoon lief wilt v te mywaert keeren,
Troost wilt vermeeren, in dit groot ghewelt:
Laes doedijs niet, en ghy verfelt,
Hoe ghy my ghewelt,
Een woort doch relt, tmijnder baten,
Jn gheen seysoen en sa lick v laten.
|
|