De const van rhetoriken

[p. 251]

[III. Nawerk]

[p. 252]

VVaerschvwijnghe tot den Lezer.

BEminde Lezer, t'uwen ghemake, ende om u te bet t'onderscheedene tdicht, daermede onzen Autheur es leerende, ende tghene dat hy es stellende voor een Exemplaer, zo hebben wy u tzelue ghesteld in verscheeden lettren: Te wetene t'Leerdicht in Cursiue, ende d'Exemplaers in Romeine. Hoe wel, wy en twijffelen niet, ofte men zalder eenighe vinden die zegghen zullen, dat zij deze letteren onghewone zijn ende niet en kennen.

Den welken wy voor een andwoorde gheuen, dat daer lettel belangs an es: want vooorwaer, de ghene die noch zo verde niet ghestudeerd en hebben dat zy deze ofte andere deerghelijcke letteren connen kennen, die en behouuen, zonder faulte, de lecture ende studatie van dezen waerke niet tangane: mids dat onzen Autheur Castelein voor alzulke Blonckaerds, ditte niet gheschreuen en heeft: zoot ooc by redenen niet betamen en zoude, niet meer dan eenen kinde den Pater noster te doen spellene, twelke noch zinen A.b. niet gheleerd en hadde.

¶ Ooc zo hebben wy (noch tuwen gherieue) onderscheeden de Baladekins van tvoorseide Leerdicht met zekeren ghetale daervooren te stellen: op dat ghi daerute te lichter ende ghereedelicker zoudt vinden (by der tafele die wy ooc daer op ghesteld hebben) alle zaken, Regulen, ende allegatien danof de zelue Autheur in dezen es narêrende.

[p. 253]

¶ Voorts, als angaende van der Orthographien, ofte Spellijnghen, die wy in tvervolgh van desen hebben gheobserueerd, weett (Beminde Lezer) dat wy daer inne ghevolghd hebben de proper Copie gheschreuen by der hand van onzen Autheur Castelein: emmer, alzo naer, ende ghetrauwelicken alst ons moghelicken es gheweest van doene: volghende ooc der naernstigher bede vanden persoon die ons de zelue Copie ter hand ghedaen heeft.

Hoe wel, wy en loeghenen niet of d'Autheur en heeft in deze zijn Copie van zommigh zijn spellen (tzij onwetens oft anders) baerblijckelicken ghefaeld: ende datte specialicken in de Diphtonghen, daer in hy hem zeluen dickmael contrariëerd: ooc in veel andere faulten die ghenough supportabel zijn, ghelijck als in dit vocabel Rethorica, spellende tzelue in d'eerste syllabe zonder aspiratie, ende in de tweedde heeft hy die ghesteld: gheheel teghen de rechte Ethimologie van dit griecsche vocabel Rhetorica. Ooc tusschen, ENDE, Coniunctie ende, HENDE, Nomen, en maeckt hy ooc gheen diuer sitheid, ende in veel meer andere dier gheliken, die wy achterlaten om der langheids wille. Niet, dat wy dit alligieren tot vermindertheid ofte cleenachtijnghe van den ouerleden Autheur, die hem zeluen dogh niet verandwoorden en magh, nemaer, behaudens zijnder eeren ende goeden name: ende, op datmen daer ute magh zien eens ieghelicks zin, ende tbeste verkiesen, twelke wy u altijd recommanderen te doene: hopende u noch met al

[p. 254]

dusdanighen waerke te belemene, in dien wy beseffen dat u deze onze hekelijnghe anghename ende danckelick es.