Verzamelde gedichten (1922-1943)

Jeu de grace

II

Schouwend de zonne-velden van dit gaaf gazon
schepte zij in een teeder spel behagen
en 't groeide tot een rank en ijlings wagen:
hemels weerkaatsing in kristallen bron.

III

Avond huifde rond dag's voltrokken ijver,
een loomheid heeft haar donker oog befloersd, -
de maan die langs de sterre-zeeën koerst
stilde ziel's spiegel tot een rilde vijver.

IV

Ten dag ontsluimerd in deze nauwe vreeze,
dat mijn begeeren naàst Uw liefde werd gezet,
Verhoor, o God, dit wankelend gebed:
dat er geen dag meer naakt nà dezen.

(N. 1927)