Verzamelde gedichten (1922-1943)

[p. 295]

In memoriam J.H. Leopold

Hoezeer in zich besloten, van elken schijn ontdaan
is uwe stem tot ons gegaan
zingende en voor goèd in ons verloren,
de weinigen, de enkelen uitverkoren
om te bestaan.

Achter de eerste stilte aarzelend begint
het woord, zwevende als de wind
in het herfsten, - o, het vlagen
der verrukkingen, het martelend klagen
om wat eèns werd bemind!

(N. 1927)