Verzamelde gedichten (1922-1943)

[p. 215]

VIII Verzets-poëzie (1933-1942)

[p. 217]

Ballade der verbrande boeken

Zij grepen naar ons met schennende handen,
de lucht was vervuld van hun brallend woord,
zij gingen ons allen tesamen verbranden,
met ieder boek werd een kunst'naar vermoord.
Op smerige karren heeft men ons gesmeten,
die reden door rijen van hoon en gejoel
naar een plein waar Genosse Hans Heinz Ewers
zat op zijn Heiligen, Zuiveren Stoel.

- Fallada, mogen de vlammen je vreten! -
WIE ZAL LÄMMCHEN VERGETEN?

Zij roofden ons weg uit bibliotheken,
zoo moeizaam in lange jaren ontstaan;
een hord wraakzuchtige, dwaze leeken
bestond het aan ons de handen te slaan.
Het volk in de straten en op de pleinen,
verblind en bezeten, tot alles bereid,
de bende der talloos Onnoozele Kleinen
verheerlijkt met Heil's deze Stommiteit!

- Van Thomas Mann is slechts asch gebleven! -
MAAR DE BUDDENBROOKS LEVEN!

De droomen, die de besten eens bezielden,
het Lief en Leed, dat in ons werd tot woord,
het werk, waarvoor de duizenden eens knielden,
de stemmen naar wie elkeen heeft gehoord,
men trachtte hen voor altijd uit te roeien,
men richtte aan een grootsch auto da fé...
Genossen hört, de felle vlammen loeien,
zij nemen al uw schande met zich mee!

- Vuur, neem de werken van Wassermann aan!
JUNKER ERNST BLIJFT TOCH BESTAAN!

[p. 218]

 

En overal in de Germaansche landen,

 

in ieder dorp, in elke kleine stad

 

was er een plein, waar wij op hoog bevel verbrandden

 

en waar men onze asch met voeten trad,

 

was er een Mond, die niet wist wat hij zeide,

 

was er een Hand, die niet wist wat zij deed...

 

Vergeef dit volk als het in andere tijden

 

zijn eigen blinde Euveldaden weet!

 

 

 

- Geen uur, Arnold Zweig, zal je rijk meer duren! -

 

GRISCHA STOND VOOR HEETER VUREN!

 

 

 

De rook trekt tot een donk're wolk tesamen,

 

de wind verwaait het poovere restant;

 

vergaan het werk, vergaan de vele namen,

 

die waren eens de glorie van dit land.

 

De heeren, die het alles beter weten,

 

vieren luidruchtig het symbolisch Feest,

 

maar één ding werd tot eigen schâ vergeten:

 

dat onaanrandbaar is: de goede geest!

 

 

 

THOMAS MANN, FALLADA, WASSERMANN, ZWEIG

 

WONNEN REEDS DAS EWIGE REICH!