Uytbreyding over De Psalmen des propheten Davids
(1630)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
AuteursrechtvrijDen Cxlvj. Psalm. 1 LUst, mijn ziel, lust u te loven:
Blijft niet hangen aen de Aerdt,
Heft der sinnen strael na boven:
Daer is ’tware lovens-waert.
Voeghter yemant prijs off eer:
D’alderhooghsten God’ noch meer.
2 Op, mijn ziel, schep nieuwe krachten Ga naar margenoot+
Tot een lieff’lijck loff-gedicht:
Brengt de schatten der gedachten,
Brengtse in het klare licht,
Dat daer uyt, den Heer’ ten prijs,
Treffelijck gesang errijs’.
3 ’tGantsche duren van mijn leven Ga naar margenoot+
Is in’t wel-bedacht gedacht
Godes eer’ alreeds gegeven
| |
[pagina 403]
| |
En in wille toe-gebracht.
Dicht en tale, sang en stem
Zijn mijn dagen-lang voor hem.
4 Wordt, o mensche niet bedrogen
Door den glimp van loosen schijn.
Licht het decksel. Wijse oogen
Sien de dingen soose zijn.
’tIs al ydel watmen siet.
’tGeenmen waent en vindtmer niet.
5 Stelt geen hoop’ op groote luyden. Ga naar margenoot+
Bindt u aen geen menschen kindt.
Hare gunsten zijn maer buyden,
En haer hulp is enckel windt.
Soeckt geen sek’ren toeverlaet
Op die selfs onseker staet.
6 Bloemen zijn’t die dorren moeten.
Bidtse nu de Morgen aen,
D’Avondt treedtse licht met voeten.
Soo geresen, soo vergaen.
Dwaes die sich vertrouwt op haer.
D’ydelheydt is Staets pilaer.
7 Met de geest in sneller vaerde Ga naar margenoot+
Heen gaet uyt den aertschen klomp,
Moet de aerde we’er tot aerde:
En daer leyt de lompe romp.
Die soo hoogh verheven was
Gaet weer tot sijn eerste asch.
8 All’ sijn raden en gedachten,
All’ sijn menigh overlegh,
All’ sijn woelen, all’ sijn trachten
Neemt een eenigh uurtje wech.
’tHeel gebouw van’t groot beslagh
Valt daer heen op eenen dagh.
| |
[pagina 404]
| |
9 Saligh dan der God-gesinden Ga naar margenoot+
Wijs en wel-beraden tal,
Dat sijn hope niet gaet binden
Aen het weyff’len van’t Geval,
Maer met vollen toeverlaet
Op den Heer, sijn heylandt, staet:
10 Op den Heer, der Isr’eliten
Grooten Godt, die door sijn kracht Ga naar margenoot+
Al waer d’oogen stralen smijten
(Aerd en Hemel) heeft gewracht;
Zee, en alles watse heeft;
Lucht, en alles watse geeft:
11 Die de woorden sijner reden
Eeuwlijck aen de waerheydt hecht,
En, in haer verschoventheden, Ga naar margenoot+
D’over-krachtte helpt aen recht:
Die sijn trouw bewijst in noodt
En den honger helpt aen broodt:
12 Die de banden kan ontknoopen
Van den hard-geprangden voet:
Die der blinden oogen open Ga naar margenoot+
(En het licht aenschouwen) doet.
Die het ne’er-gekromde richt
En ’tbouw-valligh stut en sticht:
13 Diese lieff heeft die hem vreesen
En bewaert den vreemdeling: Ga naar margenoot+
Die de Wedu, die de Weesen
Helpt uyt haer vernedering,
Die de boose doet vergaen
Op haer goddeloose pa’en.
14 Eeuwigh, eeuwigh is hy Koning. Ga naar margenoot+
Eeuwigh, Sion, heeft hy dy
| |
[pagina 405]
| |
Tot sijn uytverkooren wooning,
Eeuwigh blijft sijn gunst u by;
Van geslacht tot in geslacht
Heeft hy uwer dingen acht.
|
|