Uytbreyding over De Psalmen des propheten Davids

Den Cxlij. Psalm.

1   TOt Godt mijn stem, mijn be’e, mijn klacht, ⁺
De angsten van mijn diep gedacht. ⁺
O daer de noodt op’t hooghste gaet
Is Godt de laetste toeverlaet.

2   De geest is in den angst verwert.
En nochtans, Heer, (ick spreeck mijn hert) ⁺
Is u mijns levens gang bekent.
Hoe reynder deuchd’ hoe meer ellendt.

3   Ick ga mijn padt: een heymlijck net
Wordt my terstondt van haer geset.
Ick sie rondtsom: geen oogh op my.
Ach! menschen-troost, bedriegery.

4   Verwacht ick hulp: daer isser geen.
Wil ick ter vlucht: s’is affgesne’en. ⁺
O ydelheydt in droeven staet,
Van menschelijcke toeverlaet!

+ 1

+ 2

+ 3

+ 4

[p. 392]

 

5   Wat dan? Tot u mijn stem, o Godt. ⁺

 

Ghy, ghy mijn hoop’, mijn deel, mijn lot,

 

Soo lang het lichaem adem-tooght.

 

Wel hem die op den hooghsten ooght.

 

 

 

6   Neemt mijns en mijnes roepens acht, ⁺

 

Door angst byna op niet gebracht.

 

Help van die na mijn leven staen:

 

Vermande roepen stercker aen.

 

 

 

7   Ach brengt my uyt de kommernis ⁺

 

Waer in mijn ziel gekerckert is:

 

Soo krijght mijn tonge prijsens stoff.

 

Hoe wisser hulp hoe breeder loff.

 

 

 

8   Mijn heyl sal u ten eer-baeck staen

 

Wanneer de vrome ’t ooge slaen

 

Op mijns wel-levens trouwen loon:

 

Onsterfflijck loff is wel-daedts kroon.

+ 5

+ 6

+ 7