Uytbreyding over De Psalmen des propheten Davids
(1630)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
AuteursrechtvrijDen xcvij. Psalm. 1 NV is de Heer aen’t Rijck: Ga naar margenoot+
Dies toonen vreuchde-blijck
En losen alle truren
De wercken der naturen.
De aerde zy verheught
’tOm-zeedde landt heb vreuchdt
In Godes heerlijckheydt
Die sich soo klaer verspreydt
In vele macht en deuchdt.
| |
[pagina 265]
| |
2 Der wolcken duysternis Ga naar margenoot+
Die om hem henen is
Kan allen dieder leven
Sijns Godtheydts in-druck geven.
’tOnwanckelijcke recht,
Op waerheydts grondt geleght,
Is sijnen richter-throon,
En goddelijcke Kroon,
Onscheyd’lijck aen-gehecht.
3 De tegenwoordicheydt Ga naar margenoot+
Van sijne majesteyt,
Met helder licht om-schenen,
Sendt vuyr en vlam voor henen,
Waer van de snelle brandt
Een yeder sijn vyandt
(Al waer sijn kracht haer wendt)
In haest verteert en sendt
Een weseloosen standt.
4 Met schittrigh blixem-licht Ga naar margenoot+
Verrast hy ’taerdtsch gesicht,
En in sijn’s glans uyt-breken
Is heel de lucht ontsteken:
D’Aerd’ siet het aen, en beeft;
’tGeberght, door schrick dien’t heeft, Ga naar margenoot+
Versmelt als wasch, voor hem
Wiens scepter kracht en klem
Op all’ heeft watter leeft.
5 D’onsterffelijcke mondt Ga naar margenoot+
Der Hemelen verkondt
En spreeckt met stomme reden
Haers Godts Gerechticheden.
Sijn Godtheydt (wijdt verbreydt
En glory-rijck verspreydt
Door wonderheydts vertoogh)
| |
[pagina 266]
| |
Blijckt aller menschen oogh’
In haer onsienlijckheydt.
6 Dies moeten schaem-roodt staen Ga naar margenoot+
All’ die ten Afgodt gaen
En storten hare beden
Voor hout door konst gesneden.
Wier hert (soo ver verleydt)
In’t dwase onbescheydt
Van sijn Godtsdienstiche’en,
Op yd’len schijn van re’en,
Sich selven roemt en vleyt.
7 Heeft dan de werelt yet
Waer in men Godtheydt siet
Off dat, na Gods behagen,
Den naem van Godt magh dragen:
’tOntdenck’ sich sijner eer,
En buygh’ eerbiedlijck ne’er
(Getreft met heyl’gen schrick
Door waerheydts klaren blick)
Voor d’aller dingen Heer.
8 Dit treffelijcke woordt Ga naar margenoot+
Heeft Sion aengehoort,
En ’theeft haer hert doen smaken
Een hemel-soet vermaken.
De maeghdelijcke jeuchdt
In Iuda, is vol vreuchdt
Wanneers’ u oordeel vaet
En diep in’t herte laet
Een soo Godt-waerden deuchdt.
9 Te recht is sy verblijdt, Ga naar margenoot+
Want ghy de hooghste zijt,
En alle Godlijckheden
Laet d’uwe ver beneden.
O loffelijck geslacht Ga naar margenoot+
| |
[pagina 267]
| |
Dat Godt hoogh lieft en acht!
Ontsegt der sonden quaedt,
Door hertelijcken haet,
’tBesit van uw’ gedacht.
10 Hy dien ghy lieft en dient
Is een getrouwe vriendt
Den hem-geeyghden herten.
Noyt laet hys’ in de smerten;
Haer ziel is, als een schat,
Van sijne gunst om-vat;
Sijn’ sorgh bewaertse nauw;
Hy rucktse uyt den klauw
Daer haer de boos’ in had.
11 uyt deuchd wordt vreuchd gemaeyt.
Daer is een zaedt gesaeyt, Ga naar margenoot+
Een zaedt, daer noch den vromen
Een ziel-glans uyt sal komen:
Een ziel-glans, die’t gemoedt
Met een soo soeten soet
Al-om door-geuren sal,
Dat geenderley geval
Hem des ont-dencken doet.
12 Wel aen die ’tgoede mint Ga naar margenoot+
En smaeck in deuchde vindt,
Gehecht aen waerheydts Leere:
Vervroot u in den Heere.
Vw’ stemme, door’t geklanck
Van tael en soeten sanck,
Prent’ in geheugenis
Hem die soo heyligh is,
Met vollen loff en danck.
|
|