Uytbreyding over De Psalmen des propheten Davids
(1630)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
AuteursrechtvrijDen lix. Psalm. 1 ONtruck my, Godt, den wreeden klauwen Ga naar margenoot+
Van die my vyandtlijck benauwen,
Van’t volck dat smaeck in boosheyt vindt, Ga naar margenoot+
Van mannen bloedts en moordts-gesindt,
Van die (ach siet!) my staen na ’tleven Ga naar margenoot+
En, vol geweldts, sich t’samen geven,
Ia, schoon van alle misdaedt vry,
Met ernst haer rusten tegens my. Ga naar margenoot+
| |
[pagina 166]
| |
2 Waeck op. ontmoet. wend uw’ gedachten Ga naar margenoot+
(Ghy Iacobs Godt, Heer der heyr-krachten)
Ter saeck. Ontwaeck, en dael met straff
Op alle vreemde volcken aff.
O! sluyt de deur van uw’ genade
Voor haer die, taey en strack in’t quade,
Ten avondt toe de stadt omgaen Ga naar margenoot+
En droeff geluyt als honden slaen.
3 Haer mondt, vol ydel snater-tieren, Ga naar margenoot+
Spreeckt enckel messen en rappieren.
Wie (denckens’) hoorttet. Maer ghy, Godt, Ga naar margenoot+
Sult haerder lachen, en den spot
Met aller volcken dwaesheydt drijven.
Haer kracht, die my licht sou ontlijven, Ga naar margenoot+
Daer tegen stel ick Godt, die goedt, Ga naar margenoot+
Mijn sackend’ eer verrijsen doet.
4 Hy sal my ’toogh aen die my haten
Met wrake-vreuchd verlusten laten.
O! doodtse niet met snelle straff Ga naar margenoot+
Op dat misschien ’tgedenck daer aff
Niet sterff in ’therte van den Mijnen:
Maer toon uw’ kracht, en laetse quijnen
(Heer, onse schilt) in droeff gedwael,
Dat haer den yd’len hoomoedt dael.
5 Wat zijn haer onbesnoeyde monden? Ga naar margenoot+
Niet dan herbergen van de sonden.
O! dat den hoomoedt haer verstrick
En ’tvalsche hert aen meyneedt stick.
Laet haer, in heeten toorn versmeten, Ga naar margenoot+
Verquijnen gaen. soo maghmen weten
Dat Godt en Iacobs scepter heeft
En ’taerdt-rijck door een Heere leeft.
6 Noodt sals’, als hond’, om broodt doen gieren Ga naar margenoot+
| |
[pagina 167]
| |
En, onversaedt de stadt om-swieren Ga naar margenoot+
Ten avondt toe. des morren sy.
Maer ick, mijn Godt, van ellendt vry. Ga naar margenoot+
Sal sang en tael ter loff-spraeck keeren Ga naar margenoot+
En vroegh uw’ kracht en goedtheydt eeren.
In noodt waert ghy mijn sterkt’, mijn wijck,
Mijn eer, mijn Godt, genaden-rijck.
|
|