Uytbreyding over De Psalmen des propheten Davids
(1630)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
AuteursrechtvrijDen lvj. Psalm. 1 ERberm dy mijns, ach Godt. want daer is een Ga naar margenoot+
Die, al den dagh met oorlogh op de been,
En, bloedts-gesint, my gants wil t’onder tre’en.
’kWord levend opgevreten, Ga naar margenoot+
Ia, uyr aen uyr van ’thert met nijdt door-beten,
Veel-sins bestre’en. Nochtans, o hoogh-geseten, Ga naar margenoot+
Met stage vrees, door pers des
| |
[pagina 161]
| |
 ramps, besmeten,
Blijft ghy mijn toeverlaet.
2 Gods woort mijn roem. op God, ’tzy hoe’t my gaet, Ga naar margenoot+
Vertrou ick vast. wech koude vrees. wat quaedt
Kan ’tnietigh vleysch daer God de sorgh aenvaet?
Hiertusschen t’allen tijden Ga naar margenoot+
Moet mijn gespreck den hoon haers lasters lijden.
Haer heel gedacht verspitst sich t’mijnen lijden.
Sy rotten t’saem, doch soecken ’tlicht te mijden,
En slaen mijn stappen ga. Ga naar margenoot+
3 Haer nijdigh oogh loertm’ allenthalven na,
Graegh t’mijner doodt; En droomt sich noch gena’ Ga naar margenoot+
Van soo een sond. Neen, God, uw’ toorn versta
En koomse plotslijck vellen
Die elcken stap van mijne vlucht gaen tellen. Ga naar margenoot+
Diep in uw’ hert als in een vlesch wil stellen
Mijn tranen, die als tuygen van mijn quellen,
In heugens bladen staen.
4 Als ick mijn stem tot Godt met klacht laet gaen, Ga naar margenoot+
Snel-vluchtens noodt komt mijn partijen aen
Ick weet, (want dies is helder blijck gedaen) Ga naar margenoot+
’kBen Gods, en Godt is mijne.
Godt stoff mijns lofs. de gantsche eer is sijne
Van dit en all’s. ’tzy in wat noodt off pijne, Ga naar margenoot+
Ick sta op Godt. Wech angstelijck gequijne:
Een mensch, wat kan die my?
5 ’tBeloofde loff, mijn Godt, betael ick dy. Ga naar margenoot+
Door u, door u is nu mijn ziele vry, Ga naar margenoot+
Vry van der doodt, gedreyght van weer-party,
En voor ’tgevaerlijck sneven
Mijn voedt behoedt. dies ick my sal begeven
Om na de deuchd eenparighlijck te streven
Voor u aenschijn en ’toogh van al die leven
Van ver en by.
|
|