Uytbreyding over De Psalmen des propheten Davids
(1630)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
AuteursrechtvrijDen xxiiij. Psalm. 1 HEt Aerden-rondt, en alle ding Ga naar margenoot+
Dat in sijn ruymen omme-ring
Sich off verschuylt off laet aen-
| |
[pagina 64]
| |
 schouwen;
Op woont; (het zy off kleyn off groot)
In is; (’tzy levend’ ofte doodt)
Is Godes, die’t wel eer ging bouwen:
2 Die’t konstelijck heeft toegericht, Ga naar margenoot+
Gëevenaert in juyst gewicht,
Soo dattet heen noch we’er magh schricken,
Maer vast leyt op’t onvaste vocht,
Om-togen met d’onvaste locht,
Door sijnes Al-machts wijs beschicken.
3 De Aerdt is Godts. en yeder een
Maeckt hyse, goedighlijck, gemeen:
Doch eene plaets heeft hy verkoren Ga naar margenoot+
En sich ter eygen woonst gemaeckt,
Daer yeder een niet in en raeckt.
Wien is daer’t borger-recht geboren.
4 Hem, die, uyt onvervalscht gemoedt, Ga naar margenoot+
Godt-deuchdelijcke daden doet,
Oprecht in al sijns levens wandel:
Die in sijn hert niet is vergeckt
Op wijsheydt die tot boosheydt streckt
En kloeck maeckt in verkeerden handel:
5 Die, door geveynsden valschen eedt
Sijn tonge niet tot yemandts leet
Off heeft bereydt, off wil verkoopen.
Dus staet den mensch’ (en anders niet)
Tot zegening en recht geniet
Van Godes heyl, den ingang open.
| |
[pagina 65]
| |
6 Dit’s ’tpadt waer langs men God genaeckt. Ga naar margenoot+
Dit zijnse die Godt straff-vry maeckt
En geen van haer voorleden sonden
Tot sonde nu meer toe en telt,
Maer heeftse in’t vergeet gestelt,
Als in de diepe zee verslonden.
7 Dit is het ware Israel: Ga naar margenoot+
Dit zijnse die, na Godts bevel,
Ter deuchdt, on-aff-gemat, sich kloecken:
Dit zijnse die voor Godts aenschijn
Behaechelijcke vrunden zijn.
O! Heyl wel waerdigh om te soecken!
8 Gaet op, gaet op, en maeckt u wijdt Ga naar margenoot+
Ghy poorten Godts die eeuwigh zijt:
Daer komt, daer komt een heerlijck Koning.
Wie is de Koning dieder naeckt, Ga naar margenoot+
En, eeren-rijck, sijn gangen maeckt
Na Godes uytverkoren wooning?
9 De Koning, soo omringt met eer,
Die is een over-machtich Heer,
In’t strijden, dapper en stoutmoedigh;
In’t oorlogh, een groot-hertich heldt;
Een man noyt afgeslooft in’t veldt,
En in’t verwinnen overvloedigh.
10 Was oyt een sterff’lijck mensche waerdt,
Door deuchdt en Godlijckheydt van aert
In’t eeuwigh Godes huys te leven:
Soo is het dese, die op’t padt
Ter onverganckelijcker Stadt,
Sich selfs ten voorbeeldt heeft gegeven.
11 Gaet op dan, (o!) en maeckt u wijdt Ga naar margenoot+
Ghy poorten Godts die eeuwigh zijt:
| |
[pagina 66]
| |
Daer komt, daer komt, een heerlijck Koning.
Wie is de Koning dieder naeckt, Ga naar margenoot+
En, eeren-rijck, sijn gangen maeckt
Na Godes uytverkoren wooning?
12 De Koning, soo omringt met eer,
Die is een over-machtich Heer.
De groote Heere der Heyrscharen,
Die duysendt, duysendt, duysendt telt
Wanneer hy sijn slach-orden stelt,
Die is’t, die, zeegh-rijck, in komt varen.
|
|