Uytbreyding over De Psalmen des propheten Davids

Den xxiij. Psalm.

1   VErgeefs bestoot de ramp my met sijn golven;
Vergeefs scherpt sich de tandt der wreeder wolven;
Vergeefs dreyght my des vyandts moordtsche wapen:
Godt is met my als d’Herder met sijn schapen, ⁺
’tWijck al wat wil, als Godt niet is geweken.
Die d’oorspronck heeft, hoe kan hem yets ontbreken?

2   Een Herder brengt sijn schaepkens uyt der heyden ⁺
Ter milder groent’ van over-bloemde weyden,
Ten vetten Beemdt, daer versche beeckjens vlieten,
Bequaem voor ’tvee, ten drinck-lust, te genieten:
Mijn Godt verfrischt mijn ziel, door angst ellendigh.
Geen soeter soet dan soetheyt in’t inwendigh.

+ 1

+ 2

[p. 63]

 

3   Een Herder soeckt, wanneer de schapen dwalen;

 

Om ’taff-gedoold’ we’er by de kud te halen:

 

Mijn Godt, doe ick, van’t rechte padt getreden,

 

Ten dool-wegh sloegh, heeft vol van goedicheden,

 

Mijn voet herbracht op ’sLevens rechte straten.

 

Noyt doold’ hy lang dien Godt niet wil verlaten.

 

 

 

4   Een Herder trou, wanneer in donck’re nachten ⁺

 

De kud niet siet waer sy den Wolf sal wachten,

 

Is met sijn staff om haer een wisse wake:

 

Mijn Godt, off my al schoon des Doodes kake

 

Naby begaept, ontleeght mijn hert van vreesen.

 

Dien Godt bestut’t, hoe kan hy onvast wesen?

 

 

 

5   Op u, mijn God, magh ick met recht wel boogen

 

Vol-op, vol-op schaft ghy my voor de oogen ⁺

 

Mijns We’erpartys. Daer vloeyt het allenthalven:

 

Van spijs, mijns dischs; van edel-reucksche salven,

 

Mijn hayr en hooft; van soeten wijn, mijn beker.

 

O! die Godt heeft, is aller vreuchden seker.

 

 

 

6   Mijn leven langh (dat is mijns herten hopen) ⁺

 

Staet my de deur van Godes goedtheydt open.

 

Mijn leven lang (des durff ick my vertrouwen)

 

Sal ick mijn plaets in sijne wooning houwen.

 

Wat vaster steun kan eenigh hert gewenschen,

 

Dan die noyt wanckt, als alle troost op menschen?

+ 3

+ 4

+ 5