Uytbreyding over De Psalmen des propheten Davids
(1630)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
AuteursrechtvrijDen vij. Psalm. 1 IN swaer’ belastheyt des benouwen Ga naar margenoot+
Zijt ghy de vastheydt mijns vertrouwens:
Dies koom, mijn
| |
[pagina 19]
| |
 Godt, en maeck my vry
Van mijn nagaende we’er-party.
Versuymt u handt: licht kan’t gebeuren Ga naar margenoot+
Dat sy my wreedelijck verscheuren,
Gelijck een Leeu het Vee verslindt
Wanneer hy’t sonder Herder vindt.
2 Mijn Godt, ick neem u tot mijn richter: Ga naar margenoot+
Ben ick een rader off een stichter
Van eenigh quaedt off quaedts gelijck;
Brengt eenigh mensche tuygh off blijck
Dat ick, die rustigh met my woonden, Ga naar margenoot+
De rust met onrust oyt beloonden;
Of heb’ ick oyt ’tbewesen quaedt
Vergolden met gelijcke maet.
3 Soo wensch ick dat party, verbolgen, Ga naar margenoot+
Op’t alderstrengst my moet vervolgen;
Vervolgt, in sijne stricken vang;
Gevangen, neder smijt en prang;
Geprangt, van lijff en goedt beroove,
En mijnen naem, geheel bedoven
In eeuwiger vergetings stoff,
Zy sonder alle klanck en loff.
4 Ontwaeck. laet over mijn vyanden Ga naar margenoot+
Vw’ gramschap, Heer, ter wrake branden.
Sta op. gedenck uws woordts. en maeck
Dat ick eens tot mijn recht geraeck.
| |
[pagina 20]
| |
Laet voor de sterff’lijcke gesichte Ga naar margenoot+
D’hoogh-waerdicheydt uws Godtheydts lichten;
Dat elck sich buygh voor uwen stoel,
En alles volcks dy richter voel.
5 O opper-richter op der aerde, Ga naar margenoot+
Doe my na mijner deuchden waerde.
Heb ick gelijck: soo red mijn saeck.
Bid ick met recht: soo schaff my wraeck.
Rechtvaerdigh Godt, die’t al moet stieren, Ga naar margenoot+
Wiens ooge straelt door hert en nieren,
Vergun het quaedt niet meer een poort,
Maer help den vromen mensche voort.
6 Gelijck een Krijger sonder schrome Ga naar margenoot+
Den vyandt onder oogh durff komen,
En d’oore graegh heeft ten alarm,
Als hy maer ’tschildt heeft aen den arm:
Soo laet ick oock, heel los van vreesen,
Op Godt al mijn vertrouwen wesen,
Om dat hy, in haer kommernis,
Der vromen troost en helper is.
7 Godt is een Richter die niet spoedig Ga naar margenoot+
Ter wrake stapt, maer die lang-moedigh
(Op dat hy’t hert ten goede neygh’)
Gedurigh aenhoudt met gedreygh.
Wil yemandt sich niet laten leeren, Ga naar margenoot+
Noch op sijn stem ter deuchde keeren:
Welaen, hy wett sijn swaerdt ter sne’e, Ga naar margenoot+
En maeckt sijn boogh ten scheute ree.
8 Volhardtm’ in’t quaedt: soo mickt sijn ooge;
De boge-pees wordt ingetogen.
Verstocktmen ’thert: de pijl snort aff
En geeft een doodelijcke straff.
Dus wordt in’t endt de mensch bedroge Ga naar margenoot+
Door ’tschoon-bemomt verraedt der logen.
| |
[pagina 21]
| |
Daer ’therte swanger gaet met windt,
Is yd’le waen ’tgebaerde kindt.
9 Een mensch bevrucht in sijn gedachten Ga naar margenoot+
Met ’snaestens onheyl, is te achten
Gelijck als een die kuylen maeckt
Daer hy noch selver in geraeckt.
De hoon wil doch den hoonder hoonen, Ga naar margenoot+
En ’tquaedt sijn eygen meester loonen.
De vondt komt sijnen vinder t’huys,
Hy draeght noch selffs ’tbereyde kruys.
10 Nu vloeyt mijn tong van dancke-reden Ga naar margenoot+
Tot Godt, vol van gerechticheden.
Den naem van d’Alderhooghste Heer
Te loven, is mijns herts begeer.
|
|