Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen

Psalm XXV.

NOch op mijn lans noch sweert,
Noch strijdbaer mans, noch peert:
Maer Godt mijn Heer, en helt
Is al mijn hoop-gestelt.

Maeckt, dat mijn hoop op dy

Gheen ijdel hoop, en zy,
Dat ick in schand niet raeck
Mijn vyandt tot vermaeck.

Die op u staet is vry

Van schand, en spotterny:
Maer al wie u niet acht
Wort haest te schandt gebracht.

Och inde duysterheyt;

Waer inde Wereldt leyt,
Maeckt ghy my Heer gewis,
Wat recht, en onrecht is.

De VVer'ldt is vol bedroch;

Daer-om soo leert my doch
Dat ick de waerheyt sie,
En voor de leugen vlie.

Daer is niemant, dan ghy,

Die dit, kan doen aen my,
Godt, die my helpt, en hoet,
En stadich hoopen doet.

Van dat de VVer'lt began,

Hebt ghy aen menich man
Bermherticheyd gedaen
Gedenckt, ô Heer daer aen.

De sonden, en ondeucht

In mijne wulpsche jeucht,
Onwijsselijck geschiet,
Gedenckt ô Heer die niet.

De Heer is trouw, en goet;

Dies klopt hy aen 't gemoet,
En leert den sondaer gaen
Van 's doots op 's levens baen.

't Eenvoudig hert, dat dwaelt

Daer ist, dat God in daelt,
En onderwijst, en leert,
VVat goedt is en verkeert.

De wegen, die Godt wijst,

En s' menschen hert aenprijst;
Sijn goed, getrouw, en waer

[p. 302]

 

Voor Gods getrouwe schaer.

Vergeef my, mijn misdaet,

Mijn misdaet groot en quaet:
Soo wordt u naem bekent
Tot aen des Werreldts endt.

VVie isser reyn van geest,

Die Godt van herten vreest?
Al wat hy doet of laet;
Godt is sijn stuyr en raet.

Met rust in overvloedt,

Geniet hy alle goedt,
Syn saet door Godes handt,
Besit, en hout het landt.

Gods wijs-heydt, en secreedt,

VVaer van geen waen-wijs weet,
Dat herbercht in een hert,
Daer Godt gevreest van werdt.

VVaer ick my wend, of keer

'T gesicht is nae den Heer,
Die 't oog oock t'uytwaerts streckt,
En 's vyandts net ontreckt.

Ach! wendt het gunstich licht

Van 't vaderlijck gesicht
Op my, die eensaem sweeft,
En in ellende leeft.

Mijns herten angst is groet;

Helpt my uyt mijnen noot;
Merckt wat een hert al sijdt
En schelt mijn sonden quijt.

Groot is mijns vyands haet;

Die om mijn henen gaet,
Groot is hy van getal,
En dreycht groot ongeual.

Daerom mijn Godt kompt by,

Dat ick geen schandt en ly',
Vrijdt en komt my te baet;
Die my op u verlaet.

Van buyten ben ick slecht;

In 't Hert ben ick oprecht,
En steun op uwe trouw,
Dat 's 't al daer ick op bouw.

Helpt Iacob u geslacht,

Dat hulp van u verwacht
Uyt alle noot, en pijn,
En last daer sy in sijn.