Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen

Psalm IIII.

GOdt die my placht te troosten, als ick in droefheyt was,

En van mijn onschult weet.

Weest dit-mael oock genadig, en laet u ooren ras

Tot hooren fijn gereet.

Hoe lang verwaende menschen, past gy niet op mijn leer?

Wat ist dat u belet?

De ydelheyt, en leugen, daer hebt ghy al te seer

U sinnen opgeset.

VVort wijs, en merckt eens over: Hoe God die stuert en leyt

Die hy verkoren heeft.

Roep ick hem aen tot hooren is hy terstont bereyt:

Die troost in lijden geeft

Schrickt dan, en hebt de sonden niet langer tot u Heer:

Maer 'snachts op't bet in stilt,

Spreeckt dan met u gedachten (en keertse heen, en weer)

Hoe dat ghy leven wildt.

VVilt ghy een offer slachten: daer Godt sich in verheugt

Ten is geen vleysch, of bloet

Geon vleysch, of bloet van beesten: maer ongevalschte deught,

Uyt een opreght gemoet.

Die sulck een offer offert, mach wel vrijmoedig gaen,

En hoopen vast op Godt:

Of schoon het dwase volcksken geen acht daer op wil staen,

En dick-wils daer me' spot.

[p. 299]

 

Geeft ghy my slechs 't aenschouwen u lieflijck gelaet,

 

Soo voelt het hert geen pijn.

 

VVilt ghy mijn vriendt slechs wesen; dat is den hoochsten staet,

 

Daer ick in wensch te sijn;

 

Een ander magh sijn kamers versien van Koorn en kost,

 

In 't hert besorgt, en bangh.

 

Een anders mach sijn Kelders versien met wijn en Most,

 

En sorghen ver, en langh:

 

Maer ick wil sonder sorgen (want Godt die sorght voor my)

 

Gaen slapen met een lust,

 

Gaen rusten sonder duchten (want God die is my by)

 

Een soet', en diepe rust.