Psalm CXXXV
GY Knechten die den dienst des Heeren is betrout
En in sijn Heylig huys de wacht gestadig houdt;
Die 't is vergunt van Godt, te staen in sijne hoven?
Wel op: laet hert en mondt den naem des Heeren loven,
Prijst Godt, en geeft hem lof, die vriend'lijck is en goedt:
Looft sijnen Naem met sang, die lieflijck is en soet.
Hy heeft sich Iacobs-huys vry-willig uyt-verkoren,
Op dat hem dat geslacht als eygen sou behooren.
Des Heeren hooge macht en Goedheyt is befaemt
Meer dan al 't Geen dat Godt, van menschen wordt genaemt.
Hy doet al wat hy wil, 't zy boven of beneden,
In Hemel, Aerde, Zee, en diepe duysterheden.
Van onder uyt de Aerd treckt hy het sware vocht,
| |
Dat hy tot wolcken maeckt en hangt het in de Locht.
Hy is 't die wonder doet, die Blixem voort kan brengen,
Wiens felle Vuyr hy temt, en gaet met Regen mengen,
Die uyt een heym'lijck oort de Winden waeyen laet,
Waer van geen mensch, hoe kloeck, de konst en ganck verstaet.
Die 't eerst-gebooren saed, van 't minste tot den meesten,
In gants Egypten sloeg, in menschen en in beesten:
En Pharo met al 't volck, daer 't Landt van was bewoont,
Tot schrick, in groot getal, sijn Wond'ren heeft getoont.
Die Steden t'onder-bracht, die menig mensch verstoorden,
En menig machtig Vorst en Koninck de'e vermoorden.
Sihon den Amorijt, een groot en machtig Heer;
En Og gekroonden Vorst van Basan; met noch meer
Van het vervloeckte volck der stoute Cananiten,
Die sag men dat al t'saem als doen haer leven lieten.
Haer goedt en al het Landt, 't welck was in haer geweldt
Heeft hy (na dat hy haer soo schandig had gevelt)
Aen sijn beminde volck Israel uyt-gegeven,
Om, als haer eygen Erf, daer in en van te leven.
Ghy die de grootsche straft, de nederige spaert,
U naem is groot, en blijft, van tijd tot tijd, vermaert,
En sal sijn op de tong van ons na-komelingen,
Die dick-wils u daer voor u lof toe sullen singen.
Af-goden, uyt-gebootst van Silver of van Goudt,
(Die 't dom Af-godrich volck voor ware Goden houdt)
Wat sijn die anders doch dan dwase spotternijen.
Gemaeckt van 's menschen hand door menschen phantasijen?
Sy hebben wel een mondt, maer die geen spraack en geeft:
Gesicht, maer dat geen licht noch geen gesicht en heeft:
Twee ooren aen het hooft, maer die 't geluyt niet vaten:
Een Keel, maer die den geest noch in noch uyt kan laten.
Sy schijnen wat te zijn, maer zijn als windt en roock,
En soo als 't maecksel is, soo sijn die makers oock.
Sy schijnen wat te zijn, maer zijn doch Ydelheden,
En als de Goden zijn, soo sijn de Dienaers mede.
Maer ghy die uw Naem van Israel af-haeld
En ghy die Aarons stam, en die van Levi daelt,
Looft, looft al t'saem den Heer, met alle die hem vreesen,
En sijne Majesteyt oyt dienst en eer bewesen.
Looft hem uyt Syons-Borcht, want hy is dobbel waerd
Die onder alle Ste'en van sijn geheele Aerd
(Om dat hy aen sijn volck sijn gunstig hert wou thonen)
Ierusalem verkoos, om steedts daer in te woonen.
|
|
Auteursrechtvrij