Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen

[p. 192]

[ALleen niet 't kruys van Godes Sone]

Sang: Als op 't voor-gaende.
III.

ALleen niet 't kruys van Godes Sone,
Maer oock sijn Ootmoet staet ten too- ne.
Wie 't hert aen Hoogheyt hecht,
Volgt hem niet recht,
Die de aerdsche kroon,
Ernstig aen-gheboo'n,
Die de aerdsche kroon versma- den,⁺
En 't schandig kruys ging op hem la- den.
2.
Wie wanckelt noch als hy sulck blijck siet?
Van dese Werelt was sijn Rijck niet.

Gelijck hy sprack, soo de'e

En was hy me'e.

Die wil zyn, als hy,

Eeuwig wel en bly,

Die wil zijn, als hy, verheven,

Moet hier, als hy, in Ootmoet leven.
3.
Hy quam hier niet om dienst t' ontfangen,
Maer and'ren dienst te doen erlangen

Des VVerelts pronck en pracht,

Staet, eer, en macht,

+ Ion.6.v.15

[p. 193]

 

Derfd' hy niet alleen,

 

Maer begeerd' oock geen:

 

Derfd' hy niet alleen alt-samen,

 

Maer oock verbood hy hoocheyts namen.

 

4.

 

Gelijck hem 't Rijck in desen leven

 

Van sijnen Vader was gegeven,

 

Soo heeft hy 't we'er beset

 

Na Ootmoets wet:

 

VVe'er beset aen al

 

VVie hem volgen sal:

 

VVe'er beset aen al sijn leden.

 

Wel voor te gaen, doet wel na treden.

 

5.

 

In 't hert bedampt door d'aerdsche misten,

 

Waent sich de staetsuchtig' een Christen:

 

Maer 't Lam, gants vreemt van wraeck,

 

⁺Spreeckt ander spraeck.

 

Wie sich voor de meest,

 

(Seyt des Waerheyts Geest)

 

Wie sich voor de meest wil achten,

 

Is d'alder-minst' in Gods gedachten.

 

6.

 

Wat sich verneert, wil God verheffen;

 

Wat sich verhoogt, ter neder treffen.

 

De Meester die voor-ging

 

Kent geen leerling

 

Dan die in Ootmoet,

 

Vreemt van 's Werelts voet,

 

Dan die in Ootmoet na-wandelt,

 

En tegen Ootmoets wet noyt handelt.

 

7.

 

Wat, hoog in 't oog, in eer aen-schouw'lijck

 

By menschen is, is voor God grouw'lijck.

 

⁺'s Vleeschs lust, begeert van 't oog,

 

Herts-treck na 't hoog,

 

Die (vergeefs al-saem

 

Met een schoonen naem,

 

Met een schoonen naem bepeerelt)

 

Sijn niet uyt God, maer uyt de Werelt.⁺

 

8.

 

Der Heyd'nen Vorsten geeft men eere;

 

Die noemt men oock Genadig' Heeren;

 

Die voeren heerschappy:

 

Maer onder dy

 

Daer en sal 't alsoo,

 

(Seyt Gods laetste Boo')

 

Daer en sal 't alsoo, niet wesen.

 

Wie moet de Hoocheyd dan niet vreesen?

 

9.

 

't Woord eerst gesproken tot den genen

 

Die Christum volgden, bind met eenen,

 

Bind, even soo als haer,

 

Elck wie hier naer,

 

Eeuwelijck verblijd

 

En uyt alle strijd,

 

Eeuwelijck verblijd, wil erven

 

Het recht van noyt te sullen sterven.

 

10.

 

Niet onder u, seyt Godes reden:

 

Wat mensch wil hier hem selfs uyt-scheeden?

 

Die wil, hoe kan hy doch?

 

Hoe durf hy noch?

 

VVie stelt yemand vry'

 

Menschen fantasy,

 

Door bedriegery van herssen,

 

Die tegen waerheyt aen komt perssen.

 

11.

 

Nustrijckt (en wijckt Gods toorns onweder)

 

Strijckt Hoocheyts zeyl in 't hert heel neder.

+ Matt. 20.v. 26.

+ 1.Ioh. 2. v. 16.

+ Matt.. 20. v.. 25. 26.

[p. 194]

 

Volgt Christ' ons Capiteyn,

 

Doch hem alleyn;

 

Volgt hem in het laeg,

 

Doch op-recht en staeg;

 

Volgt hem in het laeg verne'eren:

 

Soo word en blijft gy eeuwig Heeren.