Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen
(1647)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
Auteursrechtvrij
[pagina 187]
| |
 Al 't leven, staet en lot,
Leer en gebod
Van Gods waerde Soon,
(Ons op-recht Patroon)
Van waerde Soon,
geeft klaerheyd,
En roept luyt uyt voor dese waarheyd.
2.
Merckt op sijn Woord, 't Woord der genaden.
Laet los: schelt quijt: vergeeft mis-daden.
Verwijst niet; dat u niet
Soo me'e geschied.
So als gy uyt-meet,
Staet Gods hand gereet,
Staet Gods hand gereet t'in-meten,
Laet Christus in sijn Woord ons weten.
3.
Sijn vyand leert hy overwinnen;
Niet door gewelt, maer door beminnen.
Gods gantsche Wapening,
Schild, Helm en Kling,
Met al wat'er voort
Tot ons Krijg behoort,
Kan men in sijn Woord klaer lesen,
Niet Aerdsch, maer Geestelijck te wesen.
4.
Sijn kompst en was niet om verderven,
Maer om behoud'nis te doen erven.
Ga naar margenoot+Noyt wraeck of vonnis quam
Van 't weer-loos Lam.
Of hy schoon getergt,
En daer toe gevergt,
Of hy schoon getergt wel konde;
Noyt had hy sulcks in hert of monde.Ga naar margenoot+
5.
Een Voor-beeld heeft hy ons gelaten.
Waer in? In willig 't kruys t'aen-vaten;
In lijden sonder schuld;
In sterck geduld;
In wraeck en oordeel
Aen sijn God geheel,
Aen sijn God geheel en eygen,
En, doen hy leed, niet eens te dreygen.
6.
Een Heer, een Leer, een Naem, een Leven
Word allen Christ'nen toe-geschreven.
't Woord treft haer al gelijck:
Dat m' in Gods Rijck
Door vervolg en smaed,
En uytwendig quaed,
| |
[pagina 188]
| |
Door vervolg en smaed moet raken:
Wie durf de weg noch anders maken?
7.
De Leerling (seyt ons Ziel-bekeerder)
En is niet boven sijnen-Leerder;
De Dienaer oock niet meer
Dan sijnen Heer.
Lijd de Knecht gequel:
't Moet hem soet en wel,
't Moet hem soet en wel gevallen,
Sijn Heer gelijck te zijn in allen.
8.
Ga naar margenoot+De boose Werelt kan niet laten
't Geen haer soo ong'lijck is te haten.
Die soo met daed als woord
Haer rust verstoort,
En de duysternis
Acht voor 't geen-se is:
En de duysternis durft schouwen,
De duysternis sal hem verspouwen,
9.
Een Christen is tot kruys geboren;
Een Christen is tot kruys verkoren
't Is God, die 't soo begeert
En ordineert:
't Beeld sijns Soons wil hy
Dat gedragen zy,
Dat gedragen zy in smaedheyd
Van al die hy tot beter staet leyd.
10.
Vergeefs soeckt dan 't vernuft uyt-wegen:
Het kruys, het kruys moet zijn gedregen,
Gedregen: niet wanneer
Uw' tegen-weer
Nu geen schut meer geeft,
En geen nut meer heeft:
Nu geen schut meer geeft in 't quade,
Om dan gedwongen 't kruys te laden:
11.
Niet juyst alleen in sulcke tijden
Als niemands Swaerd voor u wil strijden,
Of, soo 't al strijd en slaet,
Nochtans niet baet,
En gy 't lijden moet
('t Zy oock wat gy doet)
En gy 't lijden moet gedogen:
Noemt gy dit Kruys, gy zijt bedrogen;
12.
't Is kruys, maer niet van God verkosen;
't Is kruys, maer oock gemeyn den boosen;
't Is kruys, maer 't welck dien 't naeckt
Geen Christen maeckt:
't God-behaeglijck kruys,
(Als 't de Heer sendt t'huys)
't God-behaeglijck kruys der vromen
Word willig, willig op-genomen.
13.
Word op-genomen, als men 't lijden,
In-dien men wou', wel kan ontglijden,
't Zy door de tegen-stand
Van weldig' hand,
Of door van vroomheyd
Die ons God voor-leyd,
Of door van vroomheyd te deynsen,
En met de Wer'lt te doen of veynsen.Ga naar margenoot+
14.
Sulck lijden doet ten Hemel raken.
Soo leed de Heer, wel-lijdens Baken:
Doe hy, in Gods gestalt,
En als bewalt
| |
[pagina 189]
| |
Met macht boven macht,
Alle tegen-kracht,
Alle tegen-kracht kon storten,
Ging hy sijn kruys gewillig schorten.
15.
Doe hy door sijns gebeds op-stijge,
Had hy gewilt te hulp kon krijgen
Veel duysent Hemel-Bo on
Uyt 's Vaders throon;
Wat heeft hy gedaen?
Niet met quaed we'er-staen.
Wat heeft hy gedaen.? Geleden.
En ons in lijden voor-gestreden.
16.
Laet ware re'en nu 't hert eens vragen:
Wie kan sulck Kruys en 't Swaert saem dragen?
't Swaerd trotst en port tot strijd,
't Kruys duyckt en lijd;
't Swaerd bedient het vleysch,
't Kruys beneemt sijn eysch;
't Swaerd bedient het vleesch in lusten,
't Kruys neemt gemack en aerdsche ruste.
17.
Wie kander Vier met VVater mengen?
Den Hemel aen de aerde brengen?
VVat deel heeft 's vleeschs bol-werck
Met Christi Kerck,
Die op 't schoonste groeyt,
En vrucht-baerlijckst bloeyt,
Die op 't schoonste groeyt in nooden,
En jagen, bannen, vangen, dooden?
18.
Geens waren Christens hert of oogen,
Die oyt na d'Aerd of 't aerdsche vlogen:
't Is beter dat hy wacht;
Dat hy betracht;
Daer sijn hert aen-hangt;
Daer hy na verlangt;
Daer sijn hert aen-hangt geheelijck;
Op-rechte liefd' is onverdeelijck.
19.
't Is Hemelsch daer hy na moet trachten;
't Is Hemelsch daer hy op moet wachten;
Hoog en groot is sijn loon,
Doch in Gods woon:
Vast heeft hy hier niet
Van al wat men siet;
Vast heeft hy hier niet; sijn segen
Op Aerd, word in vervolg verkregen.
20.
Om 't pad na 't Noodig Een te treden,
Hoeft hy geen aerdsche salicheden.
Gunt God wel-stand of vre'e,
Hy neemt'et me'e:
Doch bruyckt Swaerd noch dwang.
Om het Aerdsche lang,
Om het Aerdsche lang te houden.
't Aerdsch Canaan was voor den Ouden.
21.
't Schijnt wel niet quaed, ja Gods begeeren,
Sijns naestens quaed door quaed te weeren.
Maer waer is Leer, of Wet;
Wensch, of gebed;
Toe-seg' of belooft',
Die 't eyscht, of oorlooft;
Toe-seg' of belooft' beschreven,
En in Gods Nieu Verbond gegeven?
22.
Hoe draegt hy 't Swaerd voor sich of and'ren,
Die 't kruys-padt niet alleen selfs wand'ren
| |
[pagina 190]
| |
Maer and'r' oock op die baen
Moet leeren gaen?
Wie is vry hier van?
Geen, wanneer hy kan.
VVie is vry hier van? Geen Zielen
Die Christum oyt voor Heere hiel'en.
23.
Hoeft gy, om 't Hemelsch te bekloecken,
't Aerdsch niet voor u door 't Swaerd te soecken:
(Gelijck geen mensch behoeft
Die 't Hemelsch proeft)
VVaer toe (ô! bedroch)
Voor een ander doch?
VVaer toe? (ô! bedrog der sinnen!)
Een Heyl-pad moeten wy all'inne.
14.
Om dan 't Onnoodig te bejagen
Durft gy der quaden Zielen wagen.
Ach! 't is te veer, te veer
Van Christi Leer;
't Is te veer van 't pad
Na Gods vreugden-stad;
't Is te veer van 't pad getreden,
Bedrieg u niet door schijn van reden.
25.
Is ons hier levens tijd van nooden,
Om leven 't Leven ons geboden:
Ons leven tijdt en maet
Staet aen Gods raed.
Die elck oogen-blick
Voor de sond' heeft schrick,
Die elck oogen-blick leeft heylig,
Hoe kort hy hier oock leeft, leeft veylig,
26.
Van leven is geen wet gegeven,
Maer van wel-leven t'wijl wy leven.
Ons Lesz' is Godes stem,
't A'er staet aen hem.
De geweldenaer
En Swaerd-yveraer
De geweldenaer en strijder
Is niet meer seker dan de lijder.
27.
't Is waar, 't schijnt wreed, voor wijf of kind'ren
't Quaed niet door 't quade te verhind'ren.
Maer was God selfs dan wreed
Wanneer hy leed
Dat sijn Eenig Kind,
Soo van hem bemind,
Dat sijn eenig Kind moest lijden
Met soo veel vrome t'allen tijden.Ga naar margenoot+
28.
Door liefde tot Gods Soon bewogen,
Heeft eer-tijds Simon 't Swaerd getogen:
En gaf de liefd' oyt recht
Om door gevecht
Vrienden Voor te staen,
Hy de'e wel daer aen:
Maer wat was 'tvermaen des Heeren?
'tSwaerd in sijn plaets te moeten keeren.
29.
Wat was de re'en? Om dat-se alle
Die slaen met Swaerd, door Swaerd we'er vallen.
Wat noch: om dat wanneer
Door tegen-weer
't Kruys wierd wech gedaen;
En door Swaerd en slaen,
En door Swaerd en slaen sou wijcken,
Gods Phrophety niet waer kon blijcken.
| |
[pagina 191]
| |
30.
VVat was het woord der Phrophetijen?
Dat Christus wel sou' moeten lij'en.
Maer 't selve dat Gods stem
Eertijds van hem
Had gepropheteert,
Even 't selve leert,
Voor-seyt en begeert hy mede
Van alle sijne ware Leden.
31.
Gods Liefd' is aller Liefde mate:
God lieven, is, Gods wil niet laten;
Oock dan, als treck van bloed
Sterck in 't Gemoed,
Door de Ziele dringt.
En inwendig wringt,
Door de Ziele dringt, en 'therte
Door-steeckt met over-groote smerte.
32.
Doe Abraham sijn Soon wou' slachten,
Sturf doe de Liefd' uyt sijn gedachten?
Neen: Door een hooger geest
Weeck 't minst voor 't meest;
Liefde tot sijn God
Sach maer op 't gebod:
Liefde tot sijn God (ô wonder!)
Hiel' der naturen liefde onder.
33.
Gods Kruys, behalven eygen pijnen,
Bestaet oock mee in 't leed der sijnen.
't Sy dan hoe 't komt, als 't koomt,
Wie 't dan soo schroomt
Dat hy 't door gewelt
Yet ter sijden stelt,
Dat hy 't door gewelt wil weeren,
Volgt Christum niet in Kruys en Leere.
34.
Niet (segt g') in mijn', maer 's naestens sake,
Doe 'k, ongeeyscht, straf; niet uyt wrake,
Maer dat d'onnoos'le vry
Van onheyl zy,
En 't Gemeene best
Daer door werd bevest:
En 't Gemeene best mach bloeyen
En in gerusten wel-standt groeyen.
35.
't Heeft schijn: Maer die geweld en dooden,
Soo wel als Moses, heeft verboden:
Doch noyt (als Moses doet)
Verlof of voet
Yemand dieder leeft
Weder daer toe geeft:
Yemand dieder leeft op Aerde,
Acht desen schijn van geender waerden.
36.
Is 't doen van eenig leet of pijne
Van Hem veroorlooft aen den Sijnen;
Soo wijs my juyste straf
(Als Moses gaf)
Tot een yeder quaed
Daer straf over gaet:
Tot een yeder quaed en sonden.
Waer word die in sijn VVoord gevonden?
|
|
