Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen
(1647)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
Auteursrechtvrij
[pagina 64]
| |
[O Rusteloosen slaep]Sang:
O Rusteloosen slaep,
Daer de ar- me mensch in leydt
Die, 's Werelts vriend en knaep,
Sich der sond' en y- delheyt,
Over heeft gegeven
en tot heyl en le- ven,
Door ramp en doot wil gaen,
In wat dieper kercker,
Houd des boosheyts wercker,
Sijn ey- gen Ziel gevaen!
Een goet gemoet (waer hy 't maer wijs)
Verstreckt op Aerd een Pa- radijs:
En dat versuymt hy bottelijck;
Gods wijsheyd wraeckt hy sottelijck,
| |
[pagina 65]
| |
 Een quaet geweet (wist hy 't maer wel)
is op de Werek selfs een Hel
wiens pijnen zijn onnoemelijck:
En dat behoud hy dom- melijck.
2.
Den brand en scherp gebijt,
Ga naar margenoot+Dien sulck menich, t'eenigen tij',
Inwendig voelt en lijd
En na wensch nier kan voor-b;
Soeckt hy wel te smooren,
En niet meer te hooren
Die stomme herten-spraack;
Soeckt hy wel te sussen,
En den brand te blussen
Door sondelijck vermaeck
Maer [och!] 't is al vergeefs bedocht;
't Is by sijn vyand hulp gesocht;
Pijn-stelling, in d'oorsaeck van pijn;
Genesing in dood'lijck venijn.
Zout-water kan geen dorst verslaen.
Vuyr by vuyr, doet geen vuyr vergaen.
't Gebruyck van sondelijcke lust
Deur-troost geen hert in sond ontrust.
3.
Vergeefs is 't dat hy jaegt
Na al wat vreugd is of schijnt,
Die den Beul met sich draegt
Die hem onophoud'lijck pijnt.
Hy soeckt met-gesellen
In sijn pijnlijck quellen,
En gaet van ste'e tot ste'e:
Maer 't zy wat hy handelt,
Waer hy komt of wandelt,
Hy brengt hem selven me'e.
En noch is 't vet so lang sulck man
De stoff' sijns schijn-heyls hebben kan:
Maer als hem die nu eens ontgaet,
(Gelijck geen ding hier vast en staet)
So quijnt in dubb'le pijn de Ziel
Die sich door waen-troost onder-hiel',
d'Onsaligst' is hy died'er leeft,
Die troost op God noch Werelt heeft,
4.
Hoe edel is 't gemoedt
Dat, in Gode vast gevest,Ga naar margenoot+
In alles wat het doet,
Streeft en arbeyd na het Best:
| |
[pagina 66]
| |
Dat sich tegen sonden
En 's vleeschs schalcke vonden
Heeft, als met stael, om-vat.
Deugdelijck en heylig,
Segen-rijck en veylig,
Is soo eens menschen pad,
Sijn Ziel, woon-plaets van alle Deugd,
Vind niet in haer dan rust en vreugd:
Komt hem van Buyten quelling aen,
Van Binnen kan hy troost ontfaen.
Hoe hy hier streeft, hoe hy hier strijd;
Waer hy hier leeft, wat hy hier lijd;
Hy vind in allerley geval,
God, en hem selven, over-al.
|
|