Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen

[DUs aenving ick vast met vreugden]

Sang: Als op 't voorgaende.
II.

DUs aen-ving ick vast met vreug - den,
En (ghelijck 't my scheen)
Gingh langhs 'trechte pad der⁺ deugh - den,
Na het leven heen.
Nochtans (hoe 't was) inwendig,
Had noch de ziel geen vre'e,
ick voelden my ellendig,
Maer wist niet wie 't my de'e.

+ Phil. 3. 6.

[p. 21]

 

2.

 

Als het hert' had 't geen 'tbegeerden,

 

⁺Was het noch al yet;

 

Maer alsz' haren wensch ontbeerden,

 

Had de Ziel verdriet;

 

'tHert wou', wel deugdt beminnen,

 

Soo lang 'tgeen Tegen vondt:

 

Scheen wel te staen van binnen

 

Als 't wel van buyten stondt.

 

3.

 

Van het grof vermaeck der sonden.

 

Die de wer'It selfs laeckt,

 

Was de Ziele wel ontbonden

 

en niet in vermaeckt:

 

⁺Maer 'svleeschs subtijle lusten,

 

En mennigerly begeert,

 

Die 'thert meest kan ontrusten,

 

Was noch niet al geweert.

 

4.

 

En doe God nu diepe stroomen

 

Van swaer ongeval,⁺

 

Van ellend' en kruys liet komen,

 

Laes! was 'tniet-met-al:

 

De nevels die verdwenen;

 

Allencken vand' de Ziel

 

Dat sy niet was dat gene

 

Daer sy sich eerst voor hiel'.

 

5.

 

Liefde tot het salig leven

 

Had in 'thert wel ste'e,

 

Maer de aerdsche Liefd' (gebleven)

 

Woond' en was'er me'e:

 

De Ziel wou' geern na boven;⁺

 

Mids dats' oock hier troost vand.

 

Het hert wou wel gelooven,

 

Maer socht op Aerden pand.

+ Jac. 1. 25.

+ 2.Pet 3. 11.

+ Matt. 7. 27.

+ Gal. 5. 17.