Stichtelycke rymen

Voorzichtige Eenvoudicheydt.

Zang: La Princesse.
aldus:

WAer allesins d Eenvoudicheydt
In 's menschen daden en beleydt:

Waer Schijn verdreven

Uyt als die leven,

Wat sturffer ramp en leyt!

Voor zichticheydt waer noodeloos,
Maer nu is boosheydt dubbel boos:

Vraeght ghy waerom?

Al de Werelt gaet voor Mom.

2  De Hov'ling, die (quansuys) al heel
Zich stelt als menschelijck en e'el,

Zijn leed' en zeden,

Vol heussicheden,

Beloven vry wat veel;

De tong is vol dienst-vaerdicheydt
Maer 't hert, vol van onaerdigheydt,

Liefd'loos en krom:

Lijckt hy yet: hy gaet voor Mom.

[p. 162]

 

3  De Man die zich zoo deftigh toont;

 

Wiens baerdt eerbiedigheydt af-troont;

 

In welckers treden,

 

Aenzicht, en kleeden

 

Een wer'lt vol wijsheydt woont;

 

Daer School of Kerck op wordt gebouwt,

 

Leeck half zoo wijs niet alsm' hem houdt,

 

Waer 't volck niet dom

 

En hy niet en ging voor Mom.

 

 

 

4  De Mensch, in praet zoo net en juyst,

 

Wien heel de werelt schijnt gekruyst;

 

Op welckers lippen,

 

Die nooyt mis-glippen,

 

De Deuchdt heel schijnt verhuyst;

 

Die 't hooft laet hangen als een bies:

 

De'e by de menschen groot verlies

 

In naem en ro'm,

 

Ging hy niet staegh-uyt voor Mom.

 

 

 

5  De Staet-nagaende Pharisè,

 

De Kerckelijcke Staets-man me'e,

 

Al is in beyden

 

Die tong vol vleyden,

 

't En heeft in 't hert geen ste'e:

 

Al schijnen zy meest Lammer-zacht,

 

Zy toonden Wolfs aerdt, zoo haer macht

 

Na menschen klom.

 

Al de Werelt gaet voor Mom.

 

 

 

6  Die al des werelts Mommery

 

Zou gaen verhalen op een ry,

 

Met al d' ellenden

 

Die zy kan zenden,

 

Wanneer voleynden hy?

 

Zy is des Satans grootste kracht:

 

Zy past de kind'ren van den Nacht;

 

Die vlieden 't licht,

 

Of begoochelen 't gezicht.

 

 

 

7  Speelt al de wer'lt dan Momme-kans:

 

Laet ghy, o Christen hert, nochtans

 

U doen en Wezen

 

Eenvoudigh wezen.

 

Deuchdt is haer zelfs een schans.

 

Zy zoo ghy schijnt; schijn zoo ghy zijt.

 

Met eén zie toe. maeck dat altijdt

 

De waer' Eenvoud^t

 

Omzicht tot gezelschap houdt.

 

 

 

8  Door d' algemeyne Momme-schijn

 

Moet Eenvoud^t on-eenvoudigh zijn;

 

Doch niet ten quaden,

 

Of om verraden,

 

Maer mijding van 't venijn:

 

Niet in haer praet, gelaet, of daedt,

 

Maer in haer dencken. om 't verraedt

 

Des wer'lts t'ontgaen

 

Dat of lijf of ziel kan scha'en.

[p. 163]

 

9  Te dencken datter quaedt kan schien,

 

(En, door zulck dencken, om te zien)

 

En is van Gode

 

Ons niet verboden:

 

Zond moet, ramp maghmen vliên.

 

Daer Liefde noch geen quaedt en ziet,

 

Denckt zy oock nooyt dat quaedt geschiedt,

 

Maer neemt wel a'n

 

Datter quaedt geschieden kan.

 

 

 

10  Zond moetmen vliên; en dat altijdt:

 

Ramp maghmen vliên; als 't vliên niet strijdt

 

Met Godes eere;

 

Of Waerheydts Leere

 

Daer door geen last en lijdt.

 

Waer Deuchdt met Wijsheydt is verzelt,

 

Daer hindert argh'list noch geweldt:

 

En Wijsheydt daelt

 

Dieper dan de ooge straelt.

 

 

 

11  In 't kort: Serpent en Duyf gelijck,

 

Moet ghy den wegh na Godes Rijck.

 

Eenvoudigh hand'len,

 

Omzichtigh wand'len

 

Geeft een gewissen wijck.

 

De Schijn-deuchdt is ziel-schadelijck;

 

Het schoon gelaet, verradelijck;

 

't Heel padt, onveyl:

 

Slecht en recht. maer oogh in 't zeyl.