Stichtelycke rymen

[p. 132]

Lijdtzaemheydts Erinnering:
I.

Zang:

GHy die den naem van Christen draeght,

En zijt, of waent te wezen:

Een die uws zielen heyl na-jaeght

Geeft u dit Dicht te lezen.

2  Gh' ontredt u die u redden wilt

Door handt-geweldt of strijden:

De beste redding vintm' in stilt'

En onverdroten lijden.

3  Heeft u een kloecker pen of stem

Die Lesz' wel meer doen hooren:

De rijmpjens hebben me'e haer klem

In veler menschen ooren.

4  (Godt, oorspronck van des waerheydts licht,

Klaer meer en meer de oogen

Van die dit leest, en die het dicht,

Dat Waerheydt gae voor Logen.)

5  't Is waer, hy heeft niet onrechts veur

Die uyt ellend wil raken:

Maer licht'lijck dooltmen in de keur

Van Hoe en Door wat zaken.

6  De reden-schijn, die of bedrieght,

Of zou bedriegen konnen,

Wilt ghy verstaen hoe grof die lieght:

Volgh ware Redens Zonne.

7  Is 't eygen wrake die u port

Uw vyandt te bekrencken:

De wreker koomt altijdt te kort

In al zijn doen en dencken.

8  Vooral, als uyt gerechticheydt

De wraeck (als rechts) genomen

De wreker na verdienst van 't feyt

De straffe wil betoomen.

9  Doet ghy in 't wreken dan te veel:

Te veel, laet 's herten rust niet.

Doet ghy de wrake maer ten deel:

Te weynigh, boet den lust niet.

[p. 133]

 

10  Hy mengt vergif met medecijn,

 

Die wraeck aen re'en wil laszen:

 

Waer dolle zinnen meester zijn

 

Daer kanmen 't zelden paszen.

 

 

 

11  Dat schielijck met gevaer toegaet

 

Wie mickt het daer zoo effen?

 

En in een zake zonder maet

 

Kan niemandt mate treffen.

 

 

 

12  En schoon ghy treft het al na waen:

 

(Na waerheydt treft ghy 't nimmer)

 

Wat nut of voordeel koomt u aen

 

Door 't ydel breyn-getimmer;

 

 

 

13  Laes! wat genietmen uyt een Niet?

 

U smert moet smerte blijven.

 

En dat een ander quaedt geschiedt,

 

Kan 't uwe niet verdrijven.

 

 

 

14  De arme wraeck en kan noch 't quaedt

 

Noch 's quaedts geheughnis weeren.

 

En dieze willigh van hem laet

 

Koomt best tot zijn begeeren.

 

 

 

15  Geen reden-loozer lust noch tocht

 

In 't gantsche menschen herte,

 

Dan dat smert-koeling wordt gezocht

 

In eenes anders smerte.

 

 

 

16  Door drijving eenes dollen lusts

 

Wordt een ellendigh wreker

 

Zijns naestens en zijns eygen rusts

 

En Christi Wets verbreker.

 

 

 

17  Doet ghy de wrake voor 't Gemeyn:

 

Ghy gaet des niet te vaster.

 

De last is zwaer, de wellust kleyn,

 

En 't minste quaedt, 's volcks laster.

 

 

 

18  Geluckt de voorgenomen daedt:

 

't Loon zal een handt vol windt zijn;

 

Loftuyting en een eeren-praet

 

Van die met u gezint zijn.

 

 

 

19  Maer zoo ghy in 't voornemen sneeft:

 

Ghy blijft en zelfs verlegen;

 

En die 't geluck maer tegen heeft,

 

Krijght heel de werelt tegen.

 

 

 

20  Den algemeynen haet en spot

 

Hebt gh' in d'ellendt te wachten.

 

Of over-boos, of al te bot

 

Zal u een yeder achten.

 

 

 

21  Als ick des werelts doen bepeyns,

 

Wat is haer Luck, een dwelm-luck!

 

Geluckt den aenslagh, 't h[a]et Romeyns;

 

Misluck hy, 't is een schelm-stuck.

 

 

 

22  't Gevaer is groot, de vruchten kranck,

 

De scha'e meer dan 't genot is.

 

En schoon 't waer alle man te danck:

 

Wat is 't als 't niet na Godt is?

[p. 134]

 

23  Het quaedt eyscht straf; het ong'lijck wraeck:

 

(Wat mensche zeyt daer Neen toe;)

 

Maer wieze doen zal, dat 's de zaeck.

 

Godt eygentz' hem alleen toe.

 

 

 

24  't Is waer, hy wreeckt somwijlen 't quaedt

 

Door menschen, zelfs door snooden:

 

Maer al wat Godt geschieden laet

 

En heeft hy niet geboden.

 

 

 

25  Die wreeck-stof geven, maken 't slecht;

 

Die 't wreken, maken 't grover:

 

Dat alderhooghste Wrake-recht

 

Geeft Godt aen niemandt over.