Stichtelycke rymen

[p. 107]

Deuchdts Middel-padt.

Zang: Wilder dan wildt, wie zal my temmen.

DIe door des Werelts woeste baren,

In's Levens zorgelijcken tijdt,

Des Deuchdes haven wil bevaren,

Moet zien dat hy twee Klippen mijdt.

2  Keur-heylicheydt en Achteloosheydt

Moet steedts uyt al zijn wercken zijn

Het Laetst, verruckt tot losse boosheydt:

Het Eerst, bedrieght door Deuchdes schijn.

3  De Achtelooz', om niet te vallen

In vieze eygen heylicheydt,

Betracht geen heylicheydt met allen,

Zelfs die niet die ten Hemel leydt.

4  De Eygen heyligh, om zijn zaken

Quansuys te nemen wel en wis,

Gaet uyt zijn herssens Regel maken

Daer uyt Godts Woordt geen Regel is.

5  Bey' zijnze blindt, wel door verscheyden

Bedriegery en leugen vondt,

Maer die nochtans in alle beyden

Op wortelt uyt een zelve grondt.

6  Om los in lusten te verzuypen,

Schouwt d'een (kar) nau-gezetticheydt;

Om 't rechte Deuchden-werck 't ontsluypen,

Zoo zoeckt het d'ander daer 't niet leyt.

7  Dus vallenz' yeder aen een zijde

Waer van d'een tegen d'ander staet,

Maer nochtans beyde zijn te mijden:

Want allebeyde zijnze quaedt.

8  Bey'zijnze quaedt; maer d'een noch quader

Als d'ander is. Hoe dommer boos,

Hoe dickmaels de genezing nader:

Daer Schijn verblindt, is Reden voos.

9  Die heel al naeckt is, voelt zijn naecktheyt

Wanneerm' hem voelens oorzaeck geeft.

En lichter zietmen zijn mismaecktheydt

Als 't aenzicht geen opsmucksel heeft.

[p. 108]

 

10  Maer die zich vleydt op schijn en wanen,

 

Door heylicheydtjens toovery,

 

Meynt dat elck wie hem koomt vermanen

 

In deuchdt veel minder is dan hy.

 

 

 

11  DE wijze Christen maeckt geen wetten

 

Daer Godes mondt geen wetten geeft.

 

Op Ditjes, Datjes onwis letten,

 

Is buyten 't oogh-wit dat hy heeft.

 

 

 

12  Maer daer hy 't wis heeft, zal noch leven,

 

Noch doodt, noch yets, te geender uer

 

Oock 't minste quaedt hem doen aenkleven:

 

Daer staet hy vast gelijck een muer.

 

 

 

13  Daer hy in twijffel van Godts wet is,

 

Houdt hy altijdt zich aen het geen

 

'Twelck, zoo 't geen Deuchdt of Godt-gezet is,

 

Altoos met 't quaedt niets heeft gemeen.

 

 

 

14  Alzoo nochtans, Dat zulck beknijpen

 

Van hem geacht wordt noch geroemt,

 

En die 't niet juyst als hy begrijpen

 

Van hem versmaet zijn noch verdoemt.

 

 

 

15  Wat middel om zoo wel en effen

 

Het middel padt te konnen gaen?

 

Zijn hert en oogen te verheffen

 

Van al wat Godt niet is, af staen:

 

 

 

16  Zich zelfs noch niemandt nooyt vertrouwen

 

In watmen doen en laten moet,

 

Maer aen Godts wil zich vast te houwen,

 

Daer Christi woordt de weet van doet.

 

 

 

17  Verschricken u d'oneenicheden

 

Die ^r vallen over's Woordts verstandt:

 

Schrick niet. geeft u gemoedt in vrede.

 

Wy hebben Godts beloft te pandt.

 

 

 

18  De Waerheydt zelfs, kan niet bedriegen.

 

Wie (oock in 't minst') hoort na Godts stem,

 

Belooft Godt hulp. Godt kan niet liegen.

 

Doolt yemandt dood'lijck: 't schort aen hem.

 

 

 

19  Qua' wil maeckt lichticheydt tot zwaerheydt.

 

In 't duyster is Licht, Duysternis.

 

De Waerheydt is haer zelfs een klaerheydt

 

Als 'thert maer recht Godt-hoorigh is.