Niet nieus onder de Zonne.
Zang: Schoonste Nymphe van het woudt.
WAt is 't, onvernoeghde mensch,
Stadigh na wat Nieuws koomt drijven?
Neemt de heele werelt voor,
't Is de wer'lt, en 't zalze blijven.
2 't Geenmen tegenwoordigh ziet,
't Geen de tijdt hier na zal bringen,
Schoeyen alle aerdtsche dingen.
| |
3 Bouwen, breken, krijgen, slaen,
Jachten, trachten, zoecken, wroeten,
Watmen hoort, beleeft, aenschouwt,
Dat op aerd' ons zal ontmoeten.
4 Nieuwe menschen voedt en baert
Maer geen nieu begeert' noch haken.
't Was als 't is, en 't is als 't was:
Houden al des werelts zaken,
5 D'eygen wegh die Cyrus tradt,
Van den grooten Alexander:
Daer na ging hem Caesar in:
Is nu weder in een ander.
6 Dus aenschoutm' in alle ding
Van begeert' en zinne-buyden.
Nu zijnz' hier; een ander jaer
Nu by dees, dan by die luyden.
7 Dat in 't Groot' eerst is gespeurt,
Naderhandt in 't Kleyn' en Lage:
Hier by stucken en ten deel,
Nu gestadigh, dan by vlagen:
8 Hier, door listicheydt en kunst;
Nu, met voorspoedt; dan onspoedigh:
Hier, moet moeyt' en weder-lust,
Nu, met vreeze; dan, kloeckmoedigh.
9 Zoo lang menschen menschen zijn,
Ramp, gevaer, en onlust wezen.
Zoeck op Aerdt geen Paradijs
Leegh uw hert van hoop' en vreeze.
10 's Werelts heyl en ongeval
Daer me'e d'aerdtsche lusten spelen,
En ne'er valt, na d'Opper-heer
Onder menschen wil verdeelen.
|
|
Auteursrechtvrij