Stichtelycke rymen

Ondoodelijcken Doodt.

Zang: Qual vive Salamandra.

GElijck de Salmandr' in 't vuer kan zweven,

(Zoo 't waer is datmen schrijft)

En noch in wezen blijft:

Zoo oock de mensch, ten eyndt in Godt gebleven,

Al is hy doodt, heeft in den doodt noch leven.

O! hoogh-geluckigh sterven!

In doodts verderf, het leven niet te derven.

[p. 90]

 

 

2  Al is hy doodt, nochtans zoo leeft hy Gode,

 

Die zijnen geest bewaert,

 

Om we'er te zijn gepaert

 

Met 's Lichaems huys. niet dit gering en snoode,

 

Maer een volmaeckt, gelijck Godts Hemel-boden.

 

O! hoogh-geluckigh sterven!

 

In doodts verderf, het leven niet te derven.

 

 

 

3  't Is Godt, 't is Godt, die vast heeft voorgenomen

 

Te redden uyt verderf

 

Tot eeuwigh levens erf

 

Al die door Deuchd haer eygen wil betoomen,

 

En, in 't geloof volstandigh, tot hem komen.

 

O! hoogh-geluckigh sterven!

 

In doodts verderf, het leven niet te derven.

 

 

 

4  't Is Godt; dien 't nooyt aen macht en kan ontbreken;

 

Wiens Weten vast en wis,

 

Wiens Wil onbuyghlijck is.

 

't Geen hy voorneemt, daer maghmen zoo van spreken

 

Als of 't (schoon ver) in daedt al waer gebleken.

 

O! hoogh-geluckigh sterven!

 

In doodts verderf, het leven niet te derven.

 

 

 

5  O zoete Doodt! geen Doodt met recht te heeten,

 

Maer Slaep en Arbeydts rust:

 

Want op u volght en lust

 

En (nae een kort, of byna geen, Vergeten)

 

Een Weder-denck en zelfs-genietigh Weten.

 

O! hoogh-geluckigh sterven!

 

In doodts verderf, het leven niet te derven.

 

 

 

6  Voor 't lang geslaep en durfmen niet bevreest zijn:

 

In tijdt is 't datm' yet lijdt.

 

D'uyt-wezig heeft geen Tijdt:

 

Als 't heerlijck Lijf vereent zal met den Geest zijn;

 

Zal alle Tijdt maer een oogh-blick geweest zijn.

 

O! hoogh-geluckigh sterven!

 

In doodts verderf, het leven niet te derven.